شناسایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استنوتروفوموناس مالتوفیلیا جدا شده از تجهیزات پزشکی و نمونه های بالینی در بیمارستانهای جهرم با استفاده از روش های فنوتیپی و مولکولار

مقدمه: استنوتروفوموناس مالتوفیلیا ، باسیل گرم منفی غیرتخمیری و یک پاتوژن نوظهور می باشد. این باکتری از عوامل ایجاد          عفونت های بیمارستانی بوده و از نمونه­های بالینی ، آب­های بیمارستانی و حتی محلول­های ضد عفونی کننده قابل جداسازی می باشد. اغلب سویه­های این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیک ها از جمله کارباپنم ها، ماکرولیدها، سفالوسپورین­ها، فلوروکینولون ها، آمینوگلیکوزید ها مقاوم بوده و دارای مقاومت چند دارویی هستند. روش کار: در این پژوهش 170 نمونه به صورت تصادفی از تجهیزات پزشکی، محیط بیمارستان و 250 نمونه بالینی از بیمارستانهای جهرم جمع اوری و در ظروف استریل به ازمایشگاه منتقل گردید.  نمونه ها بر روی محیط کشت­های اولیه کشت شدند. با خالص سازی باسیل­های گرم منفی، تست­های بیوشیمیایی و افتراقی جهت شناسایی استنوتروفوموناس مالتوفیلیا انجام و پس از آن بر روی نمونه های مشکوک، PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جهت تایید انجام شد. یافته ها: در این مطالعه ، 14 نمونه (6/5 %) از نمونه های بالینی و 1 مورد( 6/. %)  از تجهیزات بیمارستانی مثبت بودند . باکتری های جدا شده به آنتی بیوتیک­های تیکارسیلین (4/71%)، سفتازیدیم (3/64%)، لووفلوکساسین (57/78%)، کوتریموکسازول (14/7%)، کلرامفنیکل (57/28%)، آزترونام (3/64%)و ایمی پنم (4/71%) مقاومت نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی ، سطح بالای مقاومت آنتی بیوتیکی و افزایش مقاومت های چند دارویی در باکتری ، جهت درمان عفونت های فرصت طلب و خطرناک ناشی از آن شناسایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ضروری بوده و توصیه می گردد. همچنین پیشنهاد می شود مطالعات دوره ای در رابطه با کلونیزاسیون استنوتروفوموناس مالتوفیلیا انجام تا بتوان در هر زمان اقدامات لازم برای مقابله با این باکتری را انجام داد.