شیوع و علل آسیب‌های شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 5-1394

پیش‌زمینه و هدف: حوادث شغلی از مسائل پراهمیتی است که می‌تواند مشکلات متعددی را برای پرسنل و کارکنان هر واحد شغلی ایجاد نماید. کنترل میزان حوادث عامل مهم برای کاهش مخاطرات؛ تأمین سلامت کارکنان و بیماران و تلاش در جهت پیشگیری از وقوع حوادث شغلی به‌خصوص در محیط‌های بالینی می‌باشد. این مطالعه باهدف بررسی میزان شیوع و علل آسیب‌های شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 5- 1394 اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﻳﺪ. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 180 پرستار شاغل در بیمارستان‌ها به‌صورت تصادفی انتخاب و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ توسط آنان ﺗﻜﻤﻴﻞ گردید. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته‌ها: در دسته‌های مخاطرات شغلی: مخاطرات بیولوژیکی؛ تماس پوستی با خون یا سایر مایعات بدن (5/90 درصد)، مخاطرات شیمیایی؛ تنفس بخارات مواد ضدعفونی‌کننده (7/46 درصد)، مخاطرات فیزیکی؛ قرار گرفتن در معرض اشعه به‌طور تصادفی (9/46 درصد) و در مخاطرات ارگونومیکی؛ کمردرد ترومایی (7/41 درصد) بیشترین آسیب را دربرداشت. علل وقوع آسیب‌های شغلی شامل: حجم زیاد کار (1/61 درصد) و خستگی ناشی از سـاعات طـولانی کـار (6/35 درصد) بیشترین علل وقوع آسیب‌های شغلی را شامل می‌شد. خستگی ناشی از ساعات طولانی کار، شیفت شب، عجله هنگام کار، عدم وجود وقت کافی و ازدحام در بخش به‌عنوان علل آسیب‌های شغلی با امکان بروز آسیب‌های شغلی ارتباط معنی‌داری داشت (05/≤0 p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق و شیوع بالای آسیب‌های شغلی پرستاری که در برخی موارد به بیش از 90 درصد می‌رسد و این میزان در کشورهای درحال‌توسعه بیش‌ازحد انتظار است، امید می‌رود خطرات شغلی موجود شناسایی، پیش‌بینی و آموزش‌های لازم و تمهیدات لازم برای کاهش و پیشگیری از خطرات و ارائه خدمات ایمنی ارائه شوند.