طراحی ساختار تشکیلاتی کلان ورزش جمهوری اسلامی ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائۀ ساختار سازمانی پیشنهادی برای وزارت ورزش جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. روش این پژوهش، ترکیبی (کمی ـ کیفی) بوده است. بدین‌شکل که در قسمت کمی از پرسشنامه «بررسی شاخص‌های سنجش ساختار سازمانی» رابینز (1990) بهره گرفته شد و در قسمت کیفی از مصاحبه‌های نیمه‌باز با خبرگان مدیریت و ورزش استفاده گردیده است. روایی پرسش‌نامه توسط ده تن از اساتید و خبرگان مدیریت ورزشی و پایایی از طریق یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از روش آماری آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعۀ آماری در بخش کمی را مدیران و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان و نیز اساتید و اعضای هیأت علمی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی شهر تهران به تعداد 420 نفر تشکیل دادند و تعداد نمونه براساس جدول مورگان برابر با 200 نفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان می‌دهد که تعداد نمونۀ پژوهش در سازمان‌های اداره‌کنندۀ کشورهای منتخب شامل 47 نفر از مدیران و کارشناسان خبرۀ بخش ورزش در کشورهای کانادا، استرالیا، انگلستان، کره جنوبی و ایتالیا می‌باشد. علاوه‌براین، این ساختار شامل: چهار معاون وزیر و نیز رؤسای سازمان‌های ورزش پرورشی، همگانی، قهرمانی و حرفه‌ای است که هرکدام براساس مأموریت خود با وزارت‌خانه‌ها و نهادهای مربوطه تعامل دارند. ساختار پیشنهادی می‌تواند در چابک‌سازی و تفکیک وظایف و نیز تسهیل انجام مأموریت‌های این وزارت‌خانه نقش مؤثری داشته باشد.