طراحی یک روش سریع و دقیق برای انتقال و کشت باکتری‌های سخت رشد کمپیلوباکتر ژژونی و کمپیلوباکتر کلی از کودکان دارای علائم گاستروانتریت باکتریایی

سابقه و هدف: گونه‌های کمپیلوباکتر عامل عمده موارد گاستروانتریت باکتریایی با عنوان کمپیلوباکتریوز در سرتاسر جهان می‌باشند. از تظاهرات مهم بعد از این عفونت سندرم گیلن باره و آرتریت واکنشی می‌باشند. علی‌رغم اهمیت عفونت، جداسازی این باکتری‌های سخت رشد در آزمایشگاه‌های بالینی انجام نمی‌شود. هدف از این مطالعه طراحی یک محیط انتقالی تغییر‌یافته با mCCDA و ارزیابی مدت زمان زنده ماندن باکتری، بهینه‌سازی شرایط کشت و انجام Duplex-PCR روی کلنی‌ها و نمونه‌های مستقیم مدفوع و مقایسه نتایج با کشت می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 58 کودک مشکوک به کمپیلوباکتریوز وارد مطالعه شدند. نمونه‌های مدفوع در عمق محیط انتقالی تغییریافته با mCCDA قرار گرفته و سپس به آزمایشگاه منتقل شدند. کشت از محیط انتقالی بر روی دو محیط mCCDA و بروسلا آگار هر 24 ساعت و تا 7 روز انجام شد و پلیت‌ها تا 72 ساعت از نظر رشد باکتری مورد ارزیابی قرار می‌گرفتند. Duplex-PCR مستقیم روی کلنی‌ها و نمونه‌های مدفوع نیز انجام شد. یافته‌ها: تعداد باکتری‌های ایزوله شده در این مطالعه 9 مورد (16%) بود که بعد از 48 تا 72 ساعت روی محیط‌های کشت قابل مشاهده بودند. هم‌چنین با استفاده از Duplex-PCR روی کلنی‌ها تعداد 8 ایزوله کمپیلوباکتر ژژونی و 1 ایزوله کمپیلوباکتر کلی تائید شد. نتایج Duplex-PCR مستقیم روی نمونه بیماران و نتایج کشت نیز با هم یکسان بودند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که روش ارائه شده در این مطالعه با حساسیتی برابر با PCR مناسب برای جداسازی گونه‌های کمپیلوباکتر می‌باشد. به نظر می‌رسد که با استفاده از این محیط انتقالی تغییر‌یافته و بهینه‌سازی شرایط کشت می‌توان این باکتری‌های سخت رشد را بهتر از محیط انتقالی پایه ایزوله نمود