ظرفیت دیداری در برابر فرایند شناختی: کاهش خطاهای دیکته از نوع حروف همآوا

هدف این پژوهش، مقایسۀ دو روش آموزشی تکلیف ـ فرایند و حافظه‌کاری در کاهش خطاهای دیکته از نوع حروف هم‌آوا، که ناشی از ضعف حافظة دیداری است، بود. بدین منظور آموزش‌ها در 10 جلسه به دانش‏‌‏آموزان پسر پایة سوم دبستان داده شد. شرکت‌کنندگان (30نفر) از میان دانش‌آموزان چهار دبستان پسرانه با توجه به نظر معلم‌ها و بررسی دیکته‌های پیشین و اجرای مقیاس هوشی وکسلر 4 انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و  گروه کنترل تقسیم شدند. در حین آموزش، به منظور بررسی میزان اثر آموزش بر حافظة دیداری از آزمون‌های حافظة دیداری (کیم کاراد و بنتون، 1945) استفاده شد. در پایان جلسة چهارم آزمون دیکته و آزمون‌های حافظه به منظور بررسی تغییرات و آخر کار آزمون نهایی و آزمون‌های حافظة دیداری و پس از بیست روز آزمون‌های پیگیری اجرا شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه‏‌‏گیری مکرر نشان داد که روش‏‌‏های آموزشی تکلیف ـ فرایند و حافظه‌کاری موجب بهبود حافظة دیداری و در نتیجه کاهش خطاهای دیکته‌نویسی می شود و در عین حال روش حافظه‌کاری از روش تکلیف ـ فرایند مؤثرتر است. بنابراین، می‌توان این روش‌ها را در کنار سایر روش‌های اصلاحی ـ ترمیمی به کار گرفت.