عوامل زمینه‌ای مؤثر بر آموزش‌های مجازی دانشگاهی در ایران

با ورود فناوری اطلاعات و ارتباطات به عرصه دانشگاهها و مراکز آموزشی و تلفیق آن با برنامه های درسی و آموزشی، نظام جدید و با اهمیتی تحت عنوان آموزش­های الکترونیکی شکل گرفته و در حال گسترش است که توجه بسیاری از دانشگاه­ها را به خود جلب کرده است. هدف اصلی مقاله حاضر، شناسایی عوامل زمینه­ای مؤثر بر آموزش­های مجازی دانشگاهی در ایران به‌منظور ارائه مدل مناسب بود. نمونه‌گیری به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی انجام شد و 22 مصاحبه عمیق و کیفی صورت گرفت. تحلیل داده ها براساس نظریه داده بنیاد پس از انجام کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی، مبین 30 نشان مؤثر برای الگوی آموزش­های مجازی دانشگاهی در ایران بود. این نشان­ها در 7 مفهوم ارتباطات، اعتماد سازی، بومی سازی دانش، بینش، تعهد منابع انسانی، فرهنگ، فناوری شناسایی و سطح بندی شدند که می­توانند در طراحی و توسعه مراکز آموزش مجازی و همچنین اجرای برنامه­های آن مؤثر باشند.