مبنای ادراک و اقسام آن از منظر ابن‌سینا و پیامدهای تربیتی

هدف اصلی این پژوهش، بازشناسی مبنای ادراک و اقسام آن از منظر ابن‌سینا و پیامدهای تربیتی آن است. در پژوهش حاضر که با بهره‌گیری از رویکرد کیفی و با روش توصیفی – تحلیلی و استنتاجی صورت گرفته است، پس از بازبینی منابع، مبنای ادراک و پیامدهای تربیتی آن بر اساس آرای ایشان استنباط شده است. یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد که در فلسفه ابن‌سینا نفس جایگاه والایی دارد و به‌عنوان مبنای ادراک شناخته می‌شود. در ادامه نیز بعد از بحث در باب ادراک و تعریف و معرفی انواع و مراتب آن، بحث در باب دلالت‌های تربیتی به‌ویژه در مبحث اصول و روش با توجه به مبانی ادراک موردتوجه قرار گرفت و پرورش توأم جسم و نفس، تعقل و اندیشه ورزی، تهذیب و تزکیه، ارزش‌گذاری به علم، تعلیم و تعلم، طرد حصر معرفت به تجربه و جامع‌نگری در علم، ایجاد محیط و شرایط مناسب به‌عنوان اصول تربیت معرفی گردید. لذا به‌کارگیری فعّال حواس، حفظ و به خاطر سپردن، جهت‌دهی تخیل و خلاقیت، سیر عقلانی، آموزش‌های جستجوگرایانه و تقویت فکر و اندیشه، شهود یا مشاهده حضوری و باطنی (حدس) و روش‌های تلفیقی نیز به‌عنوان روش تربیت حاصل این پژوهش بود.