مدل ظرفیت جذب در سازمان‌های دانش بنیان دفاعی با رویکرد آینده‌پژوهی

هدف اصلی این پژوهش ارائه مدل ظرفیت جذب در سازمان­های دانش­ بنیان دفاعی با رویکرد آینده‌پژوهی می­باشد. روش پژوهش، آمیختة اکتشافی بوده که در مرحلة نخست مطالعه­ای کیفی (آینده پژوهی- دلفی) و مدل پژوهش جهت بررسی کمّی در مرحلة بعد طراحی شده است. به منظور بررسی ابعاد و مولفه­ها پیشنهادی مدل اولیه از جامعه آماری شاملخبرگان دانشگاهی، مدیران و روسا استفاده گردید. همچنین به منظور بررسی مدل پیشنهادی از جامعه آماری شامل کارکنان سازمان­های دانش بنیان دفاعی واقع در استان‌های تهران و البرز (تعداد 300 نفر) به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی و ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار تحلیل آماری Excel 2013، SPSS 24،Smart-PLS استفاده گردید. بر اساس مبانی نظری و پیشینه پژوهشی پرسش­نامه پژوهشگر ساخته با 9 بُعد، 38 مولفه تهیه گردید. برابر نتایج بدست آمده از مدل پژوهش می­توان بیان کرد که مدل پیشنهادی مورد تأیید بوده و همچنین بر اساس شدت تاثیر بین مولفه­های مدل در جدول 6، تشخیص بر عملکرد مطلوب، جذب بر عملکرد مطلوب به ترتیب کمترین ضریب تاثیر را دارند. در حالیکه محیط بیرونی بر عوامل سازمانی و محیط بیرونی بر یکپارچگی، تحول، پیکربندی بیشترین ضریب تاثیر را دارند. همچنین تاثیر بهره­برداری بر عملکرد مطلوب، تاثیر جذب بر عملکرد مطلوب، تاثیر تشخیص بر عملکرد مطلوب در سطح اطمینان 95 درصد (سطح معناداری 5 درصد) معنادار نمی باشند.