مطالعه توصیفی بستری مجدد روانپزشکی در بیمارستان‌های بقیه‌ا...«عج» و نورافشار؛ سال‌های 1380-1379

مقدمه. بستری مجدد پرسنل نظامی در بخش‌های روانپزشکی، هزینه سنگینی را به سیستم بهداشت و درمان نیروهای نظامی تحمیل می‌کند. این مطالعه با هدف توصیف موارد بستری مجدد در بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های بقیه‌ا...«عج» و نورافشار انجام شد. مواد و روش کار. مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی – مشاهده‌ای انجام شد. جمعیت مورد مطالعه، شامل موارد بستری مجدد روانپزشکی در طی دو سال 1380-1379 در بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های بقیه‌ا...«عج» و نورافشار بودند. روش نمونه‌گیری سرشماری بود. بستری مجدد در مطالعه حاضر، به‌صورت بستری بیش از یک بار در طی 2 سال مطالعه تعریف گردید. داده‌های دموگرافیک شامل (سن، جنس، شغل، سطح تحصیلات و تعداد فرزندان)، سابقه روانپزشکی شامل (سابقه کیفری، مصرف سیگار، مصرف مواد مخدر، وجود استرس در زندگی از نظر شخص، تعداد داروی روانپزشکی مصرفی، سابقه روان درمانی و سابقه الکتروشوک درمانی) و متغیرهای مربوط به بستری (تعداد دفعات بستری، وضعیت بیمار هنگام ترخیص، علت بستری مجدد، علت قطع دارو و تشخیص نهایی) طی یک مصاحبه توسط روانشناس ثبت گردید. نتایج. در طول مدت مطالعه، 669 مورد بستری مجدد پرسنل نظامی در بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های مذکور ثبت شد. از این تعداد، 88 درصد مربوط به مردان بود. میانگین سن بیماران 7/36 سال با انحراف معیار 17/8 بود. 41 درصد بیماران تحصیلات ابتدایی داشتند. شایع‌ترین گروه اختلالات روانی مشاهده شده در بیماران به ترتیب اختلالات خلقی (42 درصد) و پس از آن اختلالات سایکوتیک (30 درصد) بود. علت بستری مجدد در 67 درصد موارد عدم همکاری یا همکاری ضعیف بیماران در دوره پیگیری بوده است. علل قطع زود هنگام دارو در 50 درصد موارد احساس بهبودی، در 43 درصد موارد بروز عوارض جانبی، در 5 درصد موارد عدم دسترسی به دارو و در 2 درصد موارد عدم دسترسی به پزشک بود. بحث. پیگیری دقیق‌تر بیماران، انجام ویزیت‌های سرپایی با فواصل کوتاه‌تر و بهره‌گیری بیشتر از سیستم حمایتی خانواده بیماران (خصوصاً مبتلایان به اختلالات خلقی و سایکوتیک)، احتمالاً خواهد توانست به کاهش موارد بستری مجدد پرسنل و بالطبع هزینه ناشی از آن منجر شود. به منظور القای درک بهتر از بیماری و لزوم مصرف داروها، توصیه‌های مکرر، بیان مطالب به زبان ساده و استفاده همزمان از دستورات کتبی و شفاهی به‌صورت هم‌زمان توصیه می‌شود.