مطالعه‌ فراوانی و انواع غلط‌های املایی دانش‌آموزان بر اساس متغیرهای جمعیت‌شناختی

هدف این پژوهش بررسی شیوع غلط‌های املایی بر اساس ویژگی‌های جمعیت شناختی دانش‌آموزان تک‌زبانه و دو‌زبانه است. طرح پژوهش، توصیفی و علّی-مقایسه‌ای است. نمونه پژوهش شامل 2425 دانش‌آموز (1365 پسر و 1060 دختر) پایه‌های سوم، چهارم و پنجم دبستان شهر کرج است که به روش نمونه‌گیری تصادفی‌خوشه‌ای در آزمون املای طراحی شده شرکت کردند. داده‌ها با شاخص‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیری و تک متغیری تحلیل شدند.  نتایج نشان داد که: 1. دانش‌آموزانی که زبان فارسی، زبان اول آنها است در املا نویسی مهارت بیشتری دارند، 2. دختران عملکرد بهتری در دیکته نویسی دارند، 3. فراوانی غلط‌های مربوط به حافظه دیداری، دقت و آموزش نسبت به سایر خطاها بیشتر است، 4. در پایه‌های تحصیلی بالاتر غلط‌های املایی کم می‌شوند، 5. مشکل دانش‌آموزان کلاس سوم و پنجم ناشی از کم دقتی و کلاس چهارم ناشی از ضعف حافظه دیداری است. در نتیجه املا نویسی در زبان فارسی که دارای حروف هم‌صدا، استثناء‌ها، و رسم‌الخط پیچیده‌‌ای است، کار آسانی نیست؛ به‌ خصوص برای دانش‌آموزان دوزبانه. هر چند که تاثیر‌گذاری ویژگی‌هایی همچون جنسیت بر عملکرد املا نویسی قابل کنترل نیست، اما غلط‌های املایی با بالاتر رفتن سال‌های تحصیلی کم می‌شوند؛ یعنی احتمالاً با اختصاص زمان آموزشی بیشتر می‌توان با سرعت بیشتری از غلط‌های املایی کاست.