مطالعۀ رابطۀ بین معنویت در محیط کار با ویژگی‌های رفتاری در بین اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران

هدف: با ورود معنویت و خدا به عرصۀ سازمان و مدیریت، مدیران سازمانها باید از آن به عنوان سازوکاری برای بهبود رفتارهای فراوظیفه‌ای و کاهش رفتارهای منفی بهره گیرند. لذا هدف این تحقیق، تبیین بروز رفتارهای داوطلبانه و نوع‌دوستانه و همچنین عدم بروز رفتارهای ضد شهروندی در قالب معنویت در محیط کار است. روش: روش تحقیق، توصیفی- همبستگی بوده که به صورت پیمایشی انجام شده است. همچنین جامعۀ آماری شامل اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران است که در دانشگاهها و مراکز پژوهشی فعالیت می‌کنند. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق بر اساس الگوسازی معادلات ساختاری، حاکی از آن است که بین معنویت در محیط کار و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی در بین اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. از طرفی، بین معنویت در محیط کار و بروز رفتارهای ضد شهروندی رابطۀ معکوس و معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: باید در فضای آموزشی بین اعضای هیئت علمی با یکدیگر و همچنین بین آنها و دانشجویان، نوعی صمیمیت و یکپارچگی و دوستی از طریق کارهای گروهی، ایجاد اعتماد متقابل بین اعضا، ایجاد اهداف و ارزشهای مشترک، تحقق عدالت سازمانی و همچنین تقدّم منافع عمومی بر منافع شخصی حکمفرما شود.