معرفی 17 گنبد نمکی مدفون و غیرمدفون براساس داده‌های لرزه‌ای در تنگه هرمز (بلوک E)

مطالعات زمین‌شناسی و تهیه نقشه‌های سطحی و زیر سطحی برای نمایش ساختارهای تکتونیکی و سیر تکاملی وقایع زمین‌شناسی، یکی از مسائلی است که همواره مورد توجه زمین‌شناسان بوده است. هدف اصلی در این مطالعه شناسایی گنبدهای نمکی موجود در تنگه هرمز با استفاده از داده‌های زیرسطحی است . منطقه مورد مطالعه در جنوب ایران و در تنگه هرمز واقع شده است. این منطقه برای شرکت نفت تحت عنوان بلوک E با مختصات °55 تا °56 طول شرقی و                                                    '30 °25 تا °27 عرض شمالی شناخته شده است. به منظور ساخت مدل سه بعدی ساختارهای نمکی مدفون تنگه هرمز از داده‌های چاه، خطوط لرزه‌ای، به همراه نقشه UGC زمانی رأس سازند داریان و نرم‌افزار پترل استفاده شده است. نقشه‌های پراکندگی هفده گنبد نمکی مدفون و رخنمون یافته در گستره تنگه هرمز و نیز مختصات مرکز هر کدام به همراه عمق دفن آنها از جمله نتایج به‌دست آمده از این مطالعه است. تمرکز این دیاپیرها در بخش غربی تنگه هرمز است و احتمال می‌رود ضخامت سازند هرمز در این بخش بیش از بخش‌های شرقی و مرکزی باشد. در نهایت هشت گنبد به نقشه پراکندگی گنبدهای نمکی ایران اضافه گردید. فاصله مابین هرکدام از این گنبدها در بخش دریایی در حدود km 35 برآورد شد و مشخص گردید دیاپیرهای نمکی جنوب ایران منطبق بر روند NE-SW یا همان روند خطواره هندورابی است.