مقایسه ابعاد انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر و همتایان عادی

چکیده زمینه و هدف: انعطاف‌‌پذیری روان­شناختی جزء عمده­ای از رفتارهای مرتبط با سلامت است و به توانایی فرد در تماس با لحظه کنونی و نیز پافشاری بر تغییر رفتار در راستای ارزش­های برگزیده فرد اشاره دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه ابعاد انعطاف­پذیری روان­شناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر و همتایان عادی بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی، ‌61 نفر از بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر که به کلینیک تخصصی گوارش واقع در شهر بروجرد ارجاع داده شده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند و با 61 نفر از افراد بهنجار که از لحاظ متغیرهای جمعیت­شناختی با گروه بیماران همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مشتمل بر پرسش­نامه­ پذیرش و عمل(AAQ) ، پرسشنامه هم­آمیزی شناختی(CFQ)، مقیاس ذهن­آگاهی(MAAS)، پرسشنامه­ مقیاس زندگی ارزش­محور(MLQ) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و کولموگروف اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که تفاوت دو گروه در ابعاد پذیرش(006/0p<)، ذهن­آگاهی(001/0p<) و زندگی بر مبنای ارزش­های درونی(006/0p<) معنی‌دار است، به گونه­ای که گروه مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر نسبت به گروه عادی نمرات پایین­تری کسب کرده­اند. در هم­آمیزی شناختی(014/0=p) نیز تفاوت دو گروه معنی‌دار بود و افراد بیمار نسبت به گروه عادی نمرات بالاتری به دست آوردند. هر دو یافته به معنای انعطاف­پذیری روا­ن شناختی پایین­تر، در گروه بیمار است. بحث: بر اساس یافته­های این مطالعه افراد مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر نسبت به همتایان عادی از سطح پایین­تری از انعطاف­پذیری روان­شناختی برخوردارند و این امر را می­توان در شروع یا تشدید علایم آنان مؤثر دانست.