مقایسه اثرات دستگاه مکانیکی کمک به سرفه و فیزیوتراپی تنفسی سنتی بر شاخص های اسپیرومتری در بیماران کیستیک فیبروزیس

مقدمه و اهداف کیستیک فیبروزیس یک اختلال ژنتیکی است که باعث تولید ترشحات چسبنده در طول راه­های هوایی می­شود. کمک به خروج ترشحات نقش مهمی در درمان این بیماران ایفا می­کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه کمک مکانیکی به سرفه و فیزیوتراپی سنتی در بیماران کیستیک فیبروزیس می باشد. مواد و روش ­ها در مطالعه حاضر 14 بیمار کیستیک فیبروزیس با میانگین سنی 4/11 سال شرکت کردند. هر بیمار در دو روز مختلف، دو روش درمانی متفاوت را دریافت کرد (فیزیوتراپی سنتی و دستگاه مکانیکی کمک به سرفه). ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدم اجباری در ثانیه اول، جریان بازدم اجباری بین 25%-75% بازدم و میزان ترجیح بیماران به هر یک از روش­های درمانی اندازه­گیری شد. یافته ­ها نتایج نشان داد تفاوت معناداری در تغییر ظرفیت حیاتی اجباری (83/0P=)، حجم بازدم اجباری در ثانیه اول (21/0P=) و جریان بازدم اجباری بین 25%-75% بازدم (74/0P=) بعد از دو روش درمانی وجود ندارد. همچنین تفاوت معناداری در میزان پذیرش هر یک از روش­های درمانی توسط بیماران وجود ندارد (66/0P=). نتیجه­ گیری دستگاه مکانیکی کمک به سرفه به همان اندازه فیزیوتراپی تنفسی سنتی در پاک­سازی راه­های هوایی بیماران کیستیک فیبروزیس موثر است و بیماران هیچ­کدام را بر دیگری ترجیح نمی­دهند.