مقایسه اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی در ورزشکاران و غیرورزشکاران

زمینه و هدف: کوآنزیم Q10 یک ماده شبه ویتامین محلول در چربی است که حامل ضروری الکترون در میتوکندری می باشد و در تولید انرژی و فعالیت ضد اکسیدانی، نقش مهمی بر عهده دارد. هدف این مطالعه پژوهشی نیمه تجربی، مقایسه اثر مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و برخی از شاخص های منتخب کوفتگی عضلانی تأخیری پسران ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش بررسی: 60 پسر دانش آموز داوطلب، به روش نمونه در دسترس انتخاب که از بین آن ها و به طور تصادفی 20 نفر با میانگین سن، قد و وزن به ترتیب (80/0±30/16 سال، 6±172 سانتی متر، 55/7±76/62 کیلوگرم) انتخاب که در دو گروه ورزشکار (10 =n) و غیر ورزشکار (10 =n) طبقه بندی شدند. از هر دو گروه 4 مرتبه خونگیری (هر بار 5 سی سی مایع از ورید پیش آرنجی) طی دو مرحله (قبل و بعد از مکمل دهی) به عمل آمد که سطح پایه و تغییرات شاخص های کوفتگی تأخیری (LDH و CK)، با کیت آزمایشگاهی پارس آزمون و با دستگاه اتوآنالایزر AT- آلفا کلاستیک مورد ارزیابی قرار گرفت. قراردادهای ورزشی پژوهش، بروس (با استفاده از نوارگردان، جهت ارزیابی VO2max) و فالکنر (با استفاده از نوارگردان- 9/12 V= کیلومتر بر ساعت و 20 g=، جهت ارزیابی توان بی هوازی) بود. ضریب پایایی آزمون بروس و فالکنر به ترتیب در حدود 95/0 تا 99/0 و 76/0 تا 91/0 است. جهت بررسی تفاوت در مراحل مختلف نمونه گیری، تفاوت های درون گروهی و برون گروهی، از آزمون های آنالیز تحلیل واریانس (ANOVA)، SPSS، تی وابسته و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مصرف کوتاه مدت مکمل CoQ10 منجر به عدم تغییر معنی دار CK (19/0P=)، LDH (12/0P=)، توان بی هوازی (17/0P=) و توان هوازی (43/0P=) هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار شد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج بیانگر این بودند که سطح آمادگی بدنی (مقایسه ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن)، تأثیری در اثر مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی نداشت و هر دو گروه به یک اندازه از مکمل بهره بردند.