مقایسه تاثیر یک نیمه با زمان کامل مسابقه فوتبال بر تغییرات فاکتورهای ایمنی مخاطی فوتبالیست های مرد

سابقه و هدف: فعالیت های بدنی سنگین و استرس های روانی موجب سرکوب عملکرد سیستم ایمنی مخاطی ورزشکاران می گردد، از آنجائیکه تضعیف این سیستم، توانایی ورزشکار را برای تمرین و مسابقه تحت تأثیر قرار می دهد، لذا این مطالعه به منظور مقایسه پاسخ های ایمنی مخاطی فوتبالیست های مرد در یک نیمه با زمان کامل یک مسابقه فوتبال انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 22 فوتبالیست مرد با میانگین سن 2±21 سال، شاخص توده بدنی1/2±6/24 کیلوگرم/ متر‌ مربع، حداکثر اکسیژن مصرفی3/3±1/51 (میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) از 2 تیم لیگ دسته دوم فوتبال ایران، انجام شد. از کلیه افراد در 3 مرحله زمانی، قبل، بین دو نیمه و بلافاصله پس از پایان مسابقه فوتبال، 4 میلی لیتر نمونه بزاقی به صورت غیر تهاجمی در طی 4 دقیقه جمع آوری گردید و تغییرات پارامترهای ایمنی بین دو نیمه و زمان کامل مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: بین شاخص های IgA، اسمولالیته بزاقی، کورتیزول، مقدار جریان بزاقی و نسبت IgA به اسمولالیته بزاقی بین دو نیمه و زمان کامل مسابقه تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p). بعبارت دیگر از زمان شروع مسابقه تا پایان مسابقه، افزایش معنی داری در مقادیر اسمولالیته (47/87 به 106 میلی اسمول در کیلوگرم) و کورتیزول بزاقی (31/3 به 83/3 نانوگرم در میلی لیتر) و کاهش معنی داری در مقدار جریان بزاق (52/459 به 43/376 میکرولیتر در دقیقه)، غلظت IgA (65/199 به 68/170 میکروگرم در میلی لیتر) (000/0=p) و نسبت IgA به اسمولالیته (28/2 به 61/1 میکروگرم در میلی اسمول) (002/0=p) مشاهده شد، اما تفاوت معنی داری در میزان الکترولیت بزاقی (19/40 به 90/39 میکرو اسمول در دقیقه) مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه یافته های این تحقیق می توان ادعا کرد که عامل زمان می تواند تاثیرات نامطلوبی بر عملکرد ایمنی مخاطی داشته باشد و فوتبالیستها بایستی نسبت به ریکاوری بین دو نیمه و بعد از مسابقه فوتبال توجه کافی داشته باشند.