مقایسه خطرپذیری در دختران نوجوان مبتلا به نشانه‌های اضطراب،‌ افسردگی، استرس و گروه سالم

سابقه و هدف: باتوجه به نقش مشکلات روانشناختی مانند اضطراب،‌ افسردگی و استرس در میزان خطرپذیری و اهمیت این موضوع در دختران نوجوان، هدف این مطالعه بررسی مقایس ه­ای خطرپذیری در دختران نوجوان مبتلا به نشانه‌های اضطراب،‌ افسردگی، استرس و گروه سالم بود. مواد و روش­ ها: پژوهش حاضر از نوع طرح‌های علی مقایسه‌ای بود. از میان جامعه آماری دختران دبیرستان­ های منطقه یک شهر تهران، چهار گروه آزمودنی دختر نوجوان مبتلا به نشانه ­های اضطراب، افسردگی، استرس و گروه سالم با غربالگری به روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب شدند. به‌منظور کنترل آثار جمعیت شناختی تمام گروه‌ها بر اساس سن، رشته تحصیلی و میزان تحصیلات، گروه ­ها حتی‌الامکان یکسان سازی گردیدند. برای گردآوری داده‌ها از آزمون قمار آیوا (IGT) و پرسشنامه نشانه‌های اضطراب، افسردگی و استرس (DASS21) استفاده گردید، نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین میزان خطرپذیری را گروه افسرده و سپس به­ ترتیب گروه­ های استرس و اضطراب داشتند. گروه­های افسرده و استرس به ­صورت معنی­ داری از میزان بیشتر خطرپذیری در مقایسه با گروه سالم برخوردار بودند، هم­ چنین، افسردگی توانایی پیش‌بینی معنی­ دار خطرپذیری را دارا بود. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای افسردگی در دختران نوجوان و ارتباطی که با خطرپذیری دارد، لزوم توجه بیشتر به این متغیر در برنامه‌های درمانی و پیش‌گیری برای این افراد آشکار می‌شود.