مقایسه سرولوژی مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران با سکته حاد قلبی و بدون درگیری قلبی

مقدمه: در سال های اخیر، عفونت های مزمن و پایدار نیز به عنوان عوامل زمینه ساز سکته حاد قلبی به عنوان یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی جوامع بشری معرفی شده اند. در این مطالعه، با تعیین تفاوت میزان شیوع سرمی در بیماران و گروه شاهد، رابطه عفونت قبلی مایکوپلاسما پنومونیه و بروز بعدی انفارکتوس حاد میوکارد بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-گذشته نگر، تعداد 374 نمونه سرم افراد بیمار و 185 نمونه سرم افراد شاهد به طور همزمان و با یک کیت الیزای تجاری کمی(Euroimmune) ساخت کشور آلمان مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله در محیط نرم افزار SPSS version 16 و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوار، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: بین متغیرهای جنسیت، سن، شغل، و محل سکونت شهری یا روستایی، با مثبت شدن الیزای اختصاصی مایکوپلاسما پنومونیه(IgG) رابطه معنی دار دیده نشد(به ترتیبP=0.700 وP=0.080 و P=0.080 و P=0.150)، ولی رابطه بین فشار خون بالا و نتایج الیزا معنی دار بود،(P=0.003). بین سابقه قبلی بیماری حاد تب دار (P=0.001)، و سابقه بیماری ریوی ظرف یک سال گذشته( (P=0.004با نتایج الیزا در گروه بیماران رابطه معنی دار وجود داشت و رابطه شیوع سرمی مثبت مایکوپلاسما پنومونیه و سکته حاد قلبی معنی دار بود.(P= 0.003) بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سابقه قبلی عفونت مایکوپلاسمایی را نیز می توان یکی از عوامل زمینه ساز در تکوین سکته قلبی حاد در نظر گرفت