مقایسه سه روش تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون بر آمادگی قلبی تنفسی و شاخص های عملکردی سربازان

زمینه و هدف: ارتقا عوامل مرتبط با آمادگی جسمانی و بهبود آن‌ها از طریق روش‌های تمرینی نوین برای سربازان اهمیت خاصی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش تمرین مقاومتی (RE) همراه با محدودیت جریان خون (BFR) بر میزان آمادگی جسمانی سربازان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. روشها: هجده سرباز با محدوده سنی 2/2±4/22 سال، شاخص توده بدنی 1/1±3/22 کیلوگرم برمترمربع و سابقه خدمت 3/3±4/10 ماه در سه گروه ورزش مقاومتی با جریان خون متغیر R+ BFR V)) (6 نفر)، گروه ورزش مقاومتی با شدت متغیر و میزان انسداد جریان خون ثابت RV+ BFR)) (6 نفر) و گروه دارای محدودیت جریان خون متغیر و شدت ورزش مقاومتی متغیر (C) (6 نفر)، تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به مدت 4 هفته، 3 بار در هفته به تمرین مقاومتی همراه با BFR در سه روش با بار تمرینی یکسان پرداختند. یافته‌ها: فقط در استقامت عضلانی بالاتنه تغییرات معنی‌دار بین گروه ها مشاهده شد (01/0=P)، و سایر شاخص‌ها تغییرات معنی‌داری نشان نداد (05/0<P). درون گروه‌ها بیشترین تغییرات در استقامت قلبی و عروقی، استقامت عضلانی بالا و پایین تنه، میانگین توان بی‌هوازی در گروه R+ BFRV (05/0 ≥ P) و  قدرت عضلانی بالا و پایین تنه بیشترین تغییرات را درگروه RV+ BFR داشت (05/0 ≥ P)، گروه C بیشترین بهبودی در چابکی را نشان داد و تعادل در هر سه گروه تغییرات یکسانی نشان داد (05/0 ≥ P). نتیجه‎گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای افزایش استقامت قلبی– عروقی، استقامت‌عضلانی، میانگین توان بی‌هوازی، روش افزایش در کاهش جریان خون با ورزش مقاومتی با شدت ثابت و برای افزایش قدرت و تعادل، روش افزایش شدت ورزش مقاومتی همراه با میزان انسداد ثابت جریان خون و برای افزایش در چابکی، روش ترکیبی مناسب می‌باشد.