مقایسه ی اثربخشی هشت هفته تمرینات پیشرونده پرش- فرود بر عملکرد حرکتی و کنترل قامت فوتبالیستهای جوانِ در معرض خطر آسیب ACL

مقدمه و اهداف هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی هشت هفته تمرینات پیش­رونده پرش-فرود و تمرینات چابکی بر عملکرد و تعادل پویای فوتبالیست‌های در معرض خطر آسیب لیگامان صلیبی قدامی بود. مواد و روش­ ها 30 فوتبالیست مرد در معرض خطر آسیب لیگامان صلیبی قدامی (غربال­شده به وسیله آزمون غربالگری عملکردی) به طور داوطلبانه برای مطالعه حاضر انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه تمرینات پیش­رونده پرش-فرود (تعداد= 15 نفر؛ سن 77/0±8/17 سال؛ قد 84/4±2/169 سانتی­متر؛ وزن 86/5±4/63 کیلوگرم) و گروه کنترل (تعداد= 15 نفر؛ سن 84/0±18 سال؛ قد 75/3±2/168 سانتی­متر؛ وزن 71/7±46/64 کیلوگرم) تقسیم­بندی شدند. آزمون­های هاپینگ (آزمون جهش تک­پا، جهش سه­گانه تک­پا، جهش سه­گانه متقاطع تک­پا و مدت زمان جهش تک­پا) و آزمون Y به ترتیب جهت ارزیابی عملکرد و تعادل پویا استفاده شد (در پیش­آزمون و پس از هشت هفته تمرین پیش­رونده پرش-فرود). برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمون آماری آنوای دو در دو و تی زوجی در برنامه SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته­ ها نتایج نشان داد که اجرای هشت هفته پروتکل تمرینی پیش­رونده پرش-فرود، باعث ایجاد تغییرات معنادار در نمرات آزمون­های عملکردی (001/0=P) و تعادل پویا (001/0=P) آزمودنی­ها می­شود. نتیجه ­گیری نتایج تحقیق نشان داد اجرای هشت هفته تمرینات پیش­رونده پرش-فرود، منجر به بهبود عملکرد و تعادل پویای آزمودنی­ها می­شود؛ لذا می­توان این نوع تمرینات را جهت بهبود عملکرد و تعادل در فوتبالیست­های جوان در معرض خطر آسیب لیگامان صلیبی قدامی توصیه نمود.