نقش حمایت اجتماعی در جهت‌گیری و امید به زندگی افراد سالم و بیماران مبتلا به HIV

مقدمه: حمایت اجتماعی از مؤلفه‌های مهم در زندگی بیماران مبتلا به HIV است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت اجتماعی در جهت‌گیری و امید به زندگی در افراد سالم و بیماران مبتلا به HIV  شهرستان زابل بود.  مواد و روش‌ها: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مبتلایان به بیماری HIV و افراد عادی شهرستان زابل تشکیل می‌دادند. نمونه آماری این پژوهش مشتمل بر 190 نفر (40 نفر بیمار HIV ) و (150 نفر افراد سالم) بود. به‌منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه حمایت اجتماعی شربون و استوارت، امید به زندگی حلاجیان و جهت‌گیری زندگی کارور و همکاران استفاده گردید. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معنی­داری بین حمایت اجتماعی با امید به زندگی (33/0=r) و جهت‌گیری در زندگی (31/0=r) بیماران مبتلا بهHIV وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون هم‌زمان نشان داد که حمایت اجتماعی به ‌تنهایی 10% از واریانس امید به زندگی و 9% از واریانس جهت‌گیری در زندگی را در بیماران مبتلا به HIV پیش‌بینی می­کند که در افراد سالم حمایت اجتماعی  تنها 3% از واریانس امید به زندگی و 5% از واریانس جهت‌گیری در زندگی را پیش‌بینی می­کند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، بیماران مبتلا بهHIV  در زمینه ارتقاء امید به زندگی و جهت‌گیری در زندگی، نسبت به افراد سالم نیاز به حمایت اجتماعی بیشتری دارند.