نقش خداترسی در اصلاح جامعه با تأکید بر مناسبات جنسی و جنسیتی

هدف این مقاله آن است که تأثیر روحیة خداترسی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نشانه‌های معنویت دینی را در اصلاح جامعه به‌ویژه مناسبات جنسی و جنسیتی در خانواده و اجتماع نشان دهد و از این رهگذر، به ارائة راهکارهایی در جهت تقویت و گسترش این روحیه در سطح خانواده و اجتماع به‌منظور کاهش مشکلات و آسیب‌های مربوط به روابط زن و مرد بپردازد. از نظر رویکرد می‌توان نوعی روش سه‌جانبة مشتمل بر نگاه‌های درون‌دینی، جامعه‌شناختی و مهندسی اجتماعی را در مقاله مشاهده کرد. از نظر میزان اثربخشی نیز می‌توان گفت هرچند خداترسی آموزه‌ای آشناست و آثار مثبت اجتماعی، به‌ویژه جنبة بازدارندگی آن در برابر کج‌روی‌ها قابل انکار نیست، اما یادآوری مجدد این فضیلتِ تقریباً فراموش‌شده و بیان مشروح‌تر آثار اجتماعی‌اش، می‌تواند کمک مؤثری به ادبیات حوزة جامعه‌شناسی دین قلمداد گردد، ضمن آن‌که تطبیق این بحث بر حوزه‌های جامعه‌شناسی خانواده و جنسیت می‌تواند کمک مهمی به پیشبرد ادبیات این دو حوزه تلقی شود.