نقش نانو ساختارلایه سطحی و تولید بتا لاکتاماز در مقاومت سویه های باسیلوس سرئوس در برابر پنی سیلین

زمینه و اهداف: لایه سطحی در اغلب باکتری‌ها خارجی ترین پروتئین است که با مهار ورود آنتی بیوتیک‌ها بیماریزایی باکتری را افزایش می‌دهد. نظر به نقش دست پرسنل و سطوح بیمارستان ‌در انتقال عفونت‌های بیمارستانی، آلودگی منابع مزبور با سویه‌های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی و β-لاکتاماز، منجر به گسترش عفونت‌های مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها می گردد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی لایه سطحی و تولید β-لاکتاماز، هم چنین نقش لایه سطحی در مهار ورود پنی سیلین در سویه‌های باسیلوس سرئوس جداسازی شده از دست پرسنل و سطوح بیمارستان بود. روش بررسی: این مطالعه آزمایشگاهی در سال‌های 1386-1384 در بیمارستان فوق تخصصی الزهرا و دانشگاه اصفهان انجام شد. 274 نمونه از دست پرسنل و سطوح بیمارستان جمع آوری شد و باسیلوس سرئوس جداسازی و شناسایی گردید. برای آماده سازی سویه ها از کشت 16 ساعته در محیط TSA)Tryptone Soy Agar) استفاده شد. پس از جداسازی پروتئین های سطحی، نمونه ها توسط 10X SDS-PAGE الکتروفورز شدند. آزمایش حساسیت میکربی به روش کربی- بائر و توان تولید β-لاکتاماز به روش اسیدومتریک انجام گرفت. یافته ها: از 26 نمونه( 49/9% ) باسیلوس سرئوس جدا شد. از 13 سویه جدا شده از دست پرسنل 11 سویه (6/84%) و از 13 سویه جدا شده از سطوح بیمارستانی 1 سویه (7/7%) مولد نانوساختار لایه سطحی بودند.‌ 11 سویه (3/92%) از سویه‌های فاقد لایه سطحی و تمام (100%) سویه‌های واجد لایه سطحی، به پنی سیلین مقاوم بودند. تمام (100%)سویه‌های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی، مولد β-لاکتاماز بودند.نتیجه گیری: نتایج بیانگر شیوع بیشتر سویه های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی در دست پرسنل بیمارستان و مقاومت بیشتر سویه های واجد لایه سطحی، به پنی سیلین است.