نقش واسطه‌گری خود ‌تنظیمی رفتاری در رابطة بین ابعاد کارکرد خانواده و ابراز وجود

پژوهش حاضر در چهارچوب یک مدل علّی، پیش‌آیندهای ابراز وجود را بررسی کرد. در این مدل، ابعاد کارکرد خانواده به‌عنوان متغیرهای برون‌زا، خودتنظیمی رفتاری متغیر واسطه‌ای و ابراز وجود متغیر درون‌زا بودند. بدین منظور 265 نفر از دانش‌آموزان دبیرستانی شهر ابرکوه (121 دختر و 144 پسر) به شیوة خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه عملکرد خانواده، خودتنظیمی رفتاری و ابراز وجود استفاده گردید. مدل پیشنهادی پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شد و برای معناداری اثرات غیرمستقیم متغیرهای رابطه‌ای، روش نمونه‌برداری‌های مکرر خود راه‌انداز به کار رفت. نتایج حاکی از تأیید نقش واسطه‌گری خودتنظیمی رفتاری بود. یافته‌ها نشان داد بعد حل مساله، درگیری عاطفی و کنترل رفتار با واسطه‌گری خودتنظیمی رفتاری پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار ابراز وجود هستند. همچنین خود تنظیمی رفتاری پیش‌بینی کننده مثبت و معنا­دار ابراز وجود است. در پایان یافته­ها برمبنای کاربردهای آن برای آموزش والدین و افزایش ابراز وجود در دانش­آموزان به بحث گذاشته شد.