نقش پیش بینی کنندگی افسردگی، اضطراب، تنیدگی و شیوه های فرزند پروری مادران در رفتارهای نافرمانی مقابله ای و سلوک فرزندانشان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی افسردگی، اضطراب، استرس و شیوه های فرزند پروری مادران در رفتارهای نافرمانی مقابله‌ای و سلوک فرزندانشان انجام پذیرفت. جامعه آماری شامل مادران دانش‌آموز پسر مقطع ابتدایی با رفتارهای مخرب در شهرستان شیراز بود. جهت جمع آوری داده‌ها، 4 مدرسه ابتدایی پسرانه دولتی به روش خوشه‌ای مرحله‌ای تصادفی انتخاب گردید. سپس با استفاده از فرمهای معلم و والدین پرسشنامه علائم مرضی کودک، 105 مادر دارای کودک با رفتارهای مخرب انتخاب شدند. این مادران پرسشنامه‌های والدگری آلاباما و افسردگی، اضطراب، تنیدگی را تکمیل نمودند. داده‌های پژوهش با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شد .یافته‌های همبستگی نشان داد که نشانه‌های افسردگی، اضطراب، تنیدگی، عدم ثبات رفتاری، و ضعف در نظارت مادران با نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای و سلوک فرزندان همبستگی مثبت و معنادار دارد. همچنین روشهای فرزندپروری مثبت مادران با نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای فرزندان، رابطه منفی و معنادار داشت. با توجه به نتایج رگرسیون، افسردگی مادران، قویترین پیش‌بینی‌کننده نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای فرزندان و ضعف در نظارت مادران نیز قویترین پیش‌بینی‌کننده نشانه‌های سلوک فرزندان بود. در مجموع نتایج نشان داد، افسردگی، اضطراب، استرس و روشهای فرزندپروری والدین با رفتارهای نافرمانی مقابله‌ای و سلوک فرزندان روابط معناداری دارند. این یافته‌ها می‌تواند در شیوه‌های درمانی و یا درآموزش والدین کودکان با اختلالات نافرمانی مقابله‌ای و سلوک مورد استفاده قرارگیرد.