همبستگی حمایت اجتماعی ادراک شده، تعلق‌پذیری خنثی و احساس بار بودن با خودکشی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی حمایت اجتماعی ادارک شده، تعلق‌پذیری خنثی و احساس بار بودن با افکار و رفتارهای خودکشی در دانشجویان می‌باشد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. نمونه‌ها شامل 295 دانشجوی در حال تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ی نیازهای بین فردی، حمایت اجتماعی ادارک شده و  مقیاس تجدید نظر شده‌ی رفتارهای خودکشی را تکمیل کردند. داده‌های پژوهش توسط شاخص‌های آمار توصیفی، تحلیل همبستگی پیرسون، ضریب تفکیکی، رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر حاکی از ارتباط سازه‌های نیازهای بین فردی، به ویژه عامل ادارک بار بودن با افکار و رفتارهای خودکشی در دانشجویان است. همچنین بین مؤلفه‌ی حمایت اجتماعی ادارک شده، به ویژه حمایت اجتماعی ادارک شده از سوی خانواده و دوستان با افکار و رفتارهای خودکشی و همچنین تعلق‌پذیری خنثی و ادارک بار بودن همبستگی معنی‌داری وجود دارد؛ ولی با این حال، با کنترل نیازهای بین‌فردی از طریق همبستگی تفکیکی، همبستگی حمایت اجتماعی ادارک شده و رفتارهای خودکشی از بین می‌رود که حاکی از شباهت دو سازه‌ی نیازهای بین‌فردی و حمایت اجتماعی ادارک شده می‌باشد. با این حال، حتی با کنترل حمایت اجتماعی ادارک شده، باز هم همبستگی نیازهای بین فردی و رفتارهای خودکشی، معنی‌دار بود که از این بین نیز عامل ادارک بار بودن به طور معنی‌داری توانایی تبیین بهتری را در قیاس با تعلق‌پذیری خنثی داشت، هر چند که تعلق‌پذیری خنثی به طور معنی‌دار هر چند ناچیزی قادر به پیش‌بینی رفتارهای خودکشی بود. نتیجه‌گیری: نطریه بین‌فردی-روان‌شناختی خودکشی تا حدود متوسطی قادر به پیش‌بینی و تبین افکار و اعمال خودکشی است.