پایش تغییرات رطوبت خاک در تالاب هورالعظیم و ارتباط آن با طوفان‌های گرد و غبار در جنوب غرب ایران

  رطوبت خاک نقش مهمی در تبادل ماده و انرژی میان سطح زمین و جو دارد. کمبود یا فقدان رطوبت خاک، به عنوان یکی از عوامل شتاب دهنده به ایجاد و گسترش کانون ‌های گرد و غبار شناخته می‌ شود. تالاب هورالعظیم در جنوب غرب ایران، در دهه‌های اخیر به دلایل مختلف با تنش‌های آبی مواجه بوده است. هدف از این بررسی، پایش تغییرات زمانی-مکانی رطوبت خاک در تالاب هورالعظیم و ارتباط آن با فراوانی رخداد طوفان‌های گرد و غبار در جنوب غرب ایران می‌باشد. برای این منظور، پایش تغییرات زمانی- مکانی رطوبت خاک برپایه اطلاعات سنجش از دور بررسی گردیده است. تصاویر 8 روزه از سنجنده مادیس ماهواره اکوا در دوره 15 ساله(2017-2003) اساس این بررسی را شکل می‌دهد. در سوی دیگر، فراوانی سالانه رخدادهای گرد و غبار در جنوب غرب ایران در دوره 2017-1987 جهت بررسی پاسخ شرایط جوی به تغییرات محیطی تالاب مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمایه‌های سنجش از دور شامل دمای رویه زمین(LST)، شاخص پوشش گیاهی تعدیل کننده اثر خاک(SAVI) و شاخص رطوبت خاک عمودی(PSMI) می‌باشند. نتایج این بررسی، بیانگر روند افزایشی دامنه شاخص‌های دور سنجی می‌باشد. دامنه شاخص پوشش گیاهی، رو به ارزش‌های بیشتر می‌رود که به مفهوم کاهش تراکم پوشش گیاهی می‌باشد. ارزش‌های شاخص رطوبت خاک عمودی نیز روند افزایشی دارد که بیانگر کاهش رطوبت خاک می‌باشد. آزمون‌های آماری نشان داد که فراوانی طوفان‌های گرد و غبار در ایستگاه‌های بستان و صفی‌آباد دزفول در سطح معنی داری 0/01 و سایر ایستگاه‌ها در سطح معنی‌داری 0/05 روندهای افزایشی داشته‌اند. همچنین مقادیر بتا نشان داد که هرساله حدود یک روز به تعداد روزهای گرد و غبار در ایستگاه های صفی آباد و بستان افزوده شده است. بنابراین کاهش رطوبت خاک و کاهش تراکم پوشش گیاهی منجر به افزایش دمای رویه زمین شده که این تغییرات شرایط محیطی تالاب هورالعظیم بر فراوانی رخداد طوفان‌های گرد و غبار اثر می‌گذارند.