کارایی تور ضدحشره در کاهش آلودگی توت‌فرنگی به سه آفت مهم و بررسی اثر چند ترکیب زیست سازگار روی کنه ی دولکه‌ای Tetranychus urticae K.، در شرایط گلخانه‌ای

چکیده توت‏فرنگی در میان میوه‏های معتدله یک میوه­ی بی‏مانند می‌باشد و ایران به ‏دلیل دارا بودن شرایط اقلیمی مناسب می‌تواند با تولید ارگانیک آن به یک تولید و صادرکننده­ی مهم تبدیل شود. در این تحقیق، امکان استفاده از تور ضدحشره علیه کنه­ی دولکه‏ای (Tetranychus urticae)، تریپس غربی گل (Frankliniella occidentalis) و شته­ی توت فرنگی (Chaetosiphon fragaefolii) بررسی شد. آلودگی گلخانه‏های ارگانیک و شاهد به این آفات و نیز عملکرد بوته‏ها و کیفیت (میانگین وزن یک میوه) در گلخانه‏های ارگانیک، شاهد و تجاری به صورت طرح کاملا تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. تاثیر چند ترکیب زیست­سازگار علیه کنه­ی دولکه‌ای در قالب طرح کاملا تصادفی و به روش تاگوچی ارزیابی گردید. طبق نتایج، در گلخانه­ی ارگانیک، میزان آلودگی برگ‌ها به کنه­ی دولکه‌ای و فراوانی جمعیت تریپس طی یک ماه نمونه­برداری همواره زیر آستانه­ی زیان اقتصادی (به ترتیب آلودگی 25 درصد برگچه‌ها به کنه و پنج عدد تریپس در هر گل) قرار داشت ولی در گلخانه­ی شاهد، میزان آلودگی همواره از آستانه بالاتر بود. فراوانی جمعیت شته­ی توت‌فرنگی نیز در گلخانه­ی شاهد همواره از گلخانه­ی ارگانیک (صفر) بیشتر بود ولی در هر دو گلخانه، فراوانی جمعیت شته زیر آستانه­ی زیان اقتصادی (30 شته در هر گیاه) قرار داشت. عملکرد در گلخانه­ی تجاری (4/317 گرم بر بوته) از گلخانه­ی ارگانیک (9/216 گرم بر بوته) بیشتر بود، ولی از نظر وزن یک میوه بین این دو گلخانه (به ترتیب 1/12 و 91/11 گرم) اختلاف معنی‏داری وجود نداشت. دو بار استفاده از نیم‌آزال به فاصله­ی دو روز در غلظت 12000 پی‌پی‌ام به میزان 40 میلی‌لیتر برای هر گلدان به خوبی توانست کنه­ی دولکه‏ای را کنترل کند. با توجه به نتایج، استفاده از تورهای ضدحشره با مش مناسب جهت جلوگیری از ورود این سه آفت به داخل گلخانه، و نیز استفاده از فرمولاسیون‌های تجاری حاوی آزادیراکتین در تولید ارگانیک توت‌فرنگی توصیه می‌شود.