کاهش فعالیت در پسماند یک رآکتور تحقیقاتی با استفاده از طراحی نوترونیک

مدیریت پسماندهای تولید­شده در رآکتور، یک جنبه ­ی مهم از چرخه­ ی سوخت هسته­ ای است. در این پژوهش سعی شده است بدون ایجاد تغییر چشمگیری در ساختار اصلی قلب یک رآکتور تحقیقاتی­، مقدار پسماند تولیدشده در انتهای چرخه­ ی کاری به حداقل ممکن برسد، به گونه­ ای که گرمای حاصل از واپاشی عنصرهای پرتوزا در پسماند به کم­ترین مقدار ممکن کاهش یابد. برای محاسبه­ های میزان مصرف سوخت و پارامترهای نوترونیکی قلب رآکتور از کد ام سی ان پی ایکس استفاده شده است. نتیجه ­ها نشان می ­دهد که بدون هیچ­گونه تغییر اساسی در ساختار اصلی قلب رآکتور مرجع و تنها با افزایش غنای سوخت و کاهش توان رآکتور، مقدار پسماند تولیدشده به میزان قابل­ توجهی کاهش می­ یابد. پس از بررسی­ های انجام ­شده دو چیدمان برای قلب رآکتور نمونه پیشنهاد شد طوری که فعالیت پسماند تولید­شده در انتهای چرخه­ ی کاری آن به %15تا %19 مقدار اولیه­ ی خود در قلب مرجع می­ رسد. در این راستا میزان مصرف سوخت نیز به %32 تا %40 سوخت رآکتور نمونه افزایش یافته است.