گذر از جهان ناتورالیستی به جهان اسطوره‌ای در رمان جمعه یا سواحل اقیانوس آرام اثر میشل تورنیه

تورنیه در رمان جمعه یا سواحل اقیانوس آرام که می‌توان آن را بازآفرینی رمان روبنسون کروزوئه اثر «دانیل دفو» قلمداد کرد، ضمن به کارگیری اسطوره‌ها، به تبیین دیدگاه‌های فلسفی خویش می‌پردازد. نویسنده ضمن ترسیم تنهایی و دشواری‌های رودرروی روبنسون (قهرمان داستان) چگونگی روند تحول معنوی وی را در جزیره‌ای واقع در اقیانوس آرام به تصویر می‌کشد. آشنایی با «جمعه» نوجوان بومی جزیره، به تدریج او را از دغدغه‌های مادی و زمینی رهانیده و با رموز طبیعت و جهان روحانی آشنا می‌کند. تورنیه با آفرینش فضاهای پلشت و ناتورالیستی از یک سو و بهره‌گیری از نمادها و اسطوره‌ها از سوی دیگر، به تدریج از واقعیت‌های مرارت بار جهان مادی دور و به دنیای معنوی و فضاهای اسطوره‌ای نزدیک می‌شود. این اثر با تقبیح تمدن غربی، چگونگی بازگشت به اصالت انسانی را به بشر امروزی یادآور می‌شود. این مقاله می‌کوشد تا با رویکردی تحلیلی ضمن پرداختن به نقش اسطوره‌ها و نمادها در این رمان، چگونگی روند تحول روحانی و گذر از وابستگی‌های مادی به درک لذت‌های معنوی و زیبایی‌های زندگی را نزد قهرمان داستان بررسی کند.