نتایج رگرسیون چندگانه و آزمون t نشان داد که از پنج عامل اصلی شخصیت، برونگرایی بهترین پیش بینی کننده بی میلی در برقراری ارتباط بود که رابطه مستقیمی با آن داشت. دومین و سومین عامل پیش بینی کننده عصبیت و وجدانیت بودند که به ترتیب رابطه معکوس و مستقیمی با بی میلی در برقراری ارتباط داشتند. همچنین هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه مرد و زن مشاهده نشد. در پایان یافته های مطالعه و کاربرد آنها شرح داده شده...

چکیده ندارد.

سیاست تسامح‌گرایانة دولتمردان تیموری، پیوند تشیع با جریان تصوف و تلاش شیعیان به‌ویژه بعد از سقوط خلافت عباسی زمینه‌ای را فراهم ساخت تا مذهب تشیع در عصر تیموریان (771- 913ق) در ابعاد مختلف رشد پیدا کند. این موضوع سایر مؤلفه‌های هویت ایرانی و ازجمله هنر و معماری را هم تحت تأثیر قرار داد و از اسباب گسترش تدریجی رویکردهای شیعی در هنر و معماری ایرانی از این زمان گردید. در این ارتباط، تعریف و چگو...

درک مرلوپونتی از هنر با دیدگاه پدیدارشناسانه او از ادراک گره خورده است. به زعم وی مسالۀ مهم در هنر، پرسش دربارۀ زیبایی نیست، بلکه پرسش دربارۀ ادراک و بیان است. مرلوپونتی با تمرکز بر هنر، در پی توصیف ارتباط هنرمند با اشیا و جهانی است که به تصویر می‌کشد. به عبارتی او رابطۀ هنرمند با اثر هنری را مد نظر قرار می‌دهد. اما در این پژوهش، با تمرکز بر شروح فلسفی مرلوپونتی، ما در صدد یافتن وجه دیگری از را...

میزان موفقیت یک عنصر هنر شهری به زمینه‌گرایی اثر و  هم‌خوانی آن با فرصت‌های ارایه شده محیطی وابسته است. ارتباط بین مجسمه با فضا و نسبت حاکم میان شاخصه‌های فیزیکی (ابعاد، جنسیت) و غیر فیزیکی (موضوع، سبک، کارکرد) مجسمه‌ـ که در فرایند خلق اثر منجر به ایجاد شاخصه‌های ذهنی منظر شهر از جمله ایجاد هویت و خاطره ذهنی مشترک و حس تعلق می‌شودـ با مکان نصب اثر که شامل سه رکن، محیط، معماری و مخاطب است؛ از عو...

هنر دوره قاجار در دوشاخه هنر درباری و عامیانه قابل بررسی است. هنر عامیانه، دارای مضامین مذهبی و ملی است و هنرمندانی که از دل چنین گفتمانی برخاستند، اشخاص مکتب ندیده‌ای بودند که با ذوقی خودجوش به آفرینش باورهای طبقه خویش با شیوه‌ای متفاوت دست زدند. پرسش این است که چگونه می‌توان بازتاب این اعتقادات و باورها را در هنر عامیانه مورد مطالعه قرارداد. برای بررسی این مسئله به مطالعه موردی نقاشی‌های بقاع...

برنامة آموزش تفکر فلسفی به کودکان، فبک[i]، برنامه‌ای درجهت بهبود تفکر کودکان است. پیش‌گامان این برنامه ادبیات را، به‌علت کارکردها و خصوصیات نهفتة آن، مناسب‌ترین شیوة ارتباط با کودکان دانسته‌اند و این در حالی است که ادبیات نیز جایگزین‌های دیگری پیدا کرده است؛ اکنون این فرض مطرح است که هنر، به‌عنوان جایگزینی دربرگیرندة ادبیات، به‌مدد ابزار و روش‌های گوناگون و با محتوای درونی، پاسخ‌گوی جایگاه بنیا...