توده گرانیتوئیدی گوشه به سن ائوسن بالایی )پریابونین( در زون ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. این توده دارای ترکیب سنگشناسیسینوگرانیت، مونزوگرانیت و آلکالی گرانیت میباشد. نمودارهای ژئوشیمیایی که برای تمایز گرانیتوئیدهای کوهزایی از غیر کوهزایی مورداستفاده قرار گرفته است، نشان میدهند که این توده مشخصه گرانیتوئیدهای غیر کوهزایی را دارا میباشد. ویژگیهای ژئوشیمیایی مانند افتشدید عناصر سازگار نظیر niو...

منطقه­ی سرکوبه در شهرستان خمین و در بی­ثبات­ترین منطقه­ی زمین­ساختی (سنندج - سیرجان) قرار گرفته است. این منطقه­ی شامل انواع مختلفی از سنگ­های رسوبی و آذرین از جمله سنگ­های آهکی تجدید تبلور یافته، سنگ­های سیلیسی و گابروها (گابرو قلیایی) هستند. کانی­های اصلی گابروها پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و کدر بوده، و کانی­های بیوتیت، آمفیبول، کوارتز، آپاتیت و زیرکن به عنوان کانی فرعی، به علاوه کلریت، پرهنیت و...

توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت با ترکیب عمده آلکالی فلدسپار گرانیتی، درون متاپلیت های درجه پایین تا متوسط زون ساختاری سنندج – سیرجان به سن تریاس و ژوراسیک جایگیری کرده است. مطالعه دقیق مقاطع نازک از 65 ایستگاه مطالعاتی، نشان داد که ریزساخت های ماگمایی در بیشتر قسمت های این توده نفوذی مشاهده می شوند. ریزساختهای ساب ماگمایی در قسمت های شمالی، شمال غرب و به مقدار کمتر در قسمت جنوبی توده حضور دار...

ویژگی‌‌های متفاوت‌ واحدهای سنگی، ارتباط آنها با یکدیگر و نیز فعالیت‌های آذرین و دگرگونی در بخش جنوب خاوری پهنه سنندج- سیرجان منجر به شناسایی چندین واحد زمین‌ساخت- چینه‎نگاری ‌شده است. این واحدها در جریان باز و بسته شدن اقیانوس نوتتیس در جنوب ایران شکل گرفته‌اند. واحدهای زمین‌ساخت- چینه‎نگاری اصلی در این ناحیه عبارتند از: رسوبات نوع الاکوژنی مربوط به حاشیه جنوبی سکوی ایران مرکزی با سن عمومی پالئ...

مجموعه آتشفشانی-آذرآواری شمال شهرکرد به صورت کمربندی با راستای شمال‌غرب-جنوب‌شرق با امتداد N50W در مساحتی بالغ بر 396 کیلومتر مربع به موازات پهنه ساختاری و گسل زاگرس و در بخش مرکزی پهنه سنندج-سیرجان استقرار یافته است. سنگ‌های آتشفشانی منطقه دارای سرشت بازیک و حدواسط است. سنگ‌های نیمه‌عمیق میکرودیوریتی به فرم استوک‌های کوچک رخنمون یافته‌اند. سنگ‌های آذرآواری شامل انواع توف، لاپیلی‌توف، آگلومرا، ...

آغار فرورانش نئوتتیس به زیر زون سنندج-سیرجان جنوبی در 187 میلیون سال پیش باعث شده است تا سنگ­های جنوب­غرب شهربابک (مجموعه قوری) دگرگونی ناحیه­ای را تحمل نمایند. تداوم فرآیند فرورانش به زیر این زون، عاملی شد تا گوه گوشته­ای در 173 تا 170 میلیون سال پیش متاسوماتیسم یافته و ذوب بخشی در این قسمت توسعه یابد. در نتیجه، تشکیل ماگمای بازیک توله­ایتی و تزریق این ماگما به قاعده پوسته قاره­ای، تفریق این م...

منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران در استان آذربایجان غربی و در جنوب غرب شهرستان خوی قرار دارد. این محدوده قسمتی از مجموعه افیولیتی خوی (مجموعه غربی) می باشد. سنگ های منطقه شامل انواع پریدوتیت سرپانتینی، متابازیک، بازیک و سنگ های مرمریتی و آهکی می باشد. با توجه به مطالعات پتروگرافی صورت گرفته بر روی پریدوتیت ها درصد سرپانتینی شدن در آن ها متفاوت می باشد و در حد پایینی رخساره شیست سبز دگرسان شد...

محدوده مورد مطالعه در 10 کیلومتری جنوب غربی شهرستان سقز بین مختصات 46?, 00?, 00? تا 46?, 18?, 00? طول جغرافیایی و 36?, 00?, 00? تا 36?, 16?, 00? عرض جغرافیایی و در منطقه ای کوهستانی قرار دارد. به لحاظ تقسیم بندی زون های ساختاری ایران محدوده مورد مطالعه در بخش شمال غربی زون سنندج- سیرجان واقع شده است و از نظر زون فلززایی نیز در محور کانه زائی سقز- سردشت قرار دارد، که این محور دارای 7 پهنه برشی ...

مطالعات پتروگرافی و مینرال شیمی کانی های اصلی توده را کوارتز، پلاژیوکلاز از نوع آلبیت تا الیگوکلاز، فلدسپار آلکالن از نوع ارتوکلاز و میکروکلین و بیوتیت از نوع آنیت تا سیدروفلیت و کانی های فرعی مسکویت از نوع فنژیت،تورمالین از نوع شورل، زیرکن،آپاتیت،گارنت و کانی اپک ایلمنیت و کانی های ثانویه کلریت، سریسیت و کائولینیت نشان می دهد. همچنین ترمومتری بیوتیت دمای تبلور این کانی را477 تا687 درجه سانتی گ...

در این پژوهش سنگ های تراورتن با سن کواترنری در 8 برش واقع در 3 استان هم جوار (قزوین، همدان، کردستان) بررسی شده اند؛ این سنگ ها در دو زون ایران مرکزی و سنندج- سیرجان قرار دارند. تشکیل این نهشته-ها در ارتباط با گسل های منطقه بوده و اغلب در فاصله ی دو تا چند کیلومتری گسل های اصلی قرار دارند. این نهشته ها در هر یک از برش های پژوهشی دارای مورفولوژی متفاوت بوده ولی در بیش تر برش ها از نوع شکاف- پشته ...