محب نخست اسم خداست و سپس به آفریدگان نسبت می یابد و ابن عربی این شخصیت بزرگ عرفانی با توجه به این نکته ظریف در باب 178 فتوحات مکیه در بیان معرفت مقام محبت به این نکته لطیف و خواندنی توجه کرده است که اگر بناست خصوصیات عاشقان الهی رافهرست کند بهتر آن است که تجلی این ویژگیها را با توجه به آیات قرآن در مبدأ اعلی جستجو کند. سپس آن را با نگاهی تبعی و ربطی به دیگر عشاق نسبت دهد و این کار تازه و بی ساب...

آیت الله میرزا محمدعلی شاه آبادی، از بنیان­گذاران نظریة فطرت در قرن اخیر به شمار می­رود. رهیافت شاه­آبادی به نظریۀ فطرت، درون­ دینی و احیاناً آمیخته با رویکرد ذوقی و عرفانی است. در عین حال، برخی از نظریه­پردازی­های وی از پشتوانۀ فلسفی و عقلانی برخوردار است. شاه­آبادی، با تمسّک به مقتضیّات فطرت انسانی، از طرق متعدّدی به اثبات خداوند و صفات کمالی او پرداخته است. تمسّک به فطرت عشق به کمال مطلق، فطرت اف...

گربرزنی به تیر جفا موی موی ما آید نوای عشق زهر تارموی ما آیا حمد و ستایش الهی را با عشق رابطه و سروکاری هست ؟ عشقت رسد به فریاد گر خود بسان حافظ قرآن زبر بخوانی با چارده روایت لسان الغیب راه وصول به محبوب ازلی را عاشقی و رندی ومستی حقیقی از باده محبت هستی و سرنهادن برعهد ألستی میداند . طفیل مستی عشقند آدمی و پری مستی او در اثر مشاهده جمال یار است که در پی جذبه و وجدی که از ذات دوست رسید...

«اصلاح ذات البین»در اصطلاح قرآنی به معنی اصلاح ارتباطات،تحکیم پیوندها و آشتی دادن مردم است. در برابرآن «افساد ذات البین»،بیانگر پدیدآمدن دوگانگی،دشمنی و نفاق در میان مردم است؛و در اصطلاخ فارسی به معنای قهر و آشتی می باشد. این رساله با عنوان«فرهنگ قهر و آشتی در تفاسیر قرآن»،به بررسی جایگاه قهر و آشتی در آیات و روایات پرداخته است. این تحقیق در 6 فصل تنظیم شده است؛پس از بررسی واژه های قرآن معادل ...

در عالم خلقت، معرفت و عبادت در رأس مصادیق خیر هستند چراکه خداوند فلسفه خلقت جن و انس را عبادت دانسته است. و تردیدی نیست که عبادت خداوند نیز بدون دستیابی به معرفت صحیحی از او حاصل نخواهد شد. و این معرفت و عبادت نیز جز از طریق ائمه] به دست نخواهد آمد، زیرا که ایشان خود را محلّ معرفت خدا و طریق عبادت او معرفی کرده اند، آنجا که در تعالیم خود مکرر فرموده اند: اگر ما نبودیم خداوند شناخته نمی شد، اگر م...

نظریۀ استاد مصباح را می بایست در دو مبحث «تحلیل فعل اخلاقی» و «تحلیل گزاره های اخلاقی» بیان کرد. در بخش اول، استاد مصباح معتقد است که میل محوری و اصلی در انسان، «حب نفس» است؛ و آن کمال و مطلوبیتی که بیش تر از همه، منافع نفس را تأمین می کند، دوست داشتنی تر و علاقۀ انسان به آن افزون تر است. چنین مطلوبی را «کمال نهایی» می خوانند که مصداق آن، «قرب به خداوند» است. بنابراین افعالی که نسبت به این کمال...