مکتب‌ها در شرایط اجتماعی و سیاسی خاصی ظهور کرده، به کمال می‌رسند. اغلب نویسندگان نیز در بیان اندیشه-های خود، خواه‌ناخواه تحت تأثیر مکتب حاکم قرار می‌گیرند. نویسندگانی که دارای نبوغ بیشتری بوده، برای تحلیل مسائل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... سبکی خاص در درون آن مکتب بر می‌گزینند؛ از این رو، شناخت مکاتب فکری و سبک‌های شخصی نویسندگان، در آشنایی با اهداف آن‌ها سهم درخور توجهی دارد. هم‌چنین نگاهی نقاد...

احمد زکی ابو شادی، شاعر، نویسنده، روزنامه نگار و پزشک مصری بود که تحصیلات تکمیلی خود را در انگلستان گذراند. وی به مطالعه ی ادبیات غربی روی آورد و تحت تأثیر نویسندگان غربی از جمله: دیکنز، ولز و بنت قرار گرفت و در زمینه ی شعر نظریاتی نوگرایانه در باب مضمون و قالبهای شعری ارائه نمود و انجمن ادبی آپولو را در سال 1932م. تأسیس کرد. ابوشادی در شعر پیرو مکتبهای مختلف اعم از رمانتیسم، سمبولیسم و رئالیسم...

در قرن بیستم که سمبولیسم با تأثیر فرهنگ اروپایی به ادبیات و اشعار عربی نفوذ نمود ، شعرای بسیاری مثل «ادیب مظهر»، «سعید عقل»، «سیّاب»، «خلیل حاوی»، «عبد الوهاب البیاتی» و محمود درویش به این عرصه پای نهادند. رمز یکی از شیوه های زبانی شعر ست به شرط آنکه تبدیل به معما نگردد بلکه باید با تأمل و تفکر مضمونش را آشکار کرده و از ورایش خبر دهد. در مورد عوامل سرودن شعر رمزی باید گفت، بخشی از این شعر مربوط ...

در فاصله ی سالهای 1332 تا 1357 تحت تاثیر شرایط اجتماعی و سیاسی ایران جریانات مختلفی در شعر نو شکل گرفت . بعد ازکودتای 28 مرداد 1332 ، رمانتیسم سیاه جریان مسلط شعر نو شد . نصرت رحمانی نماینده ی شاخص این جریان بود . این جریان پر از مضامینی از قبیل یاس، مرگ و اندوه و گناه بود . علاوه بر رمانتیسم سیاه، شاخه های دیگر این جریان شامل رمانتیسم غنایی، رمانتیسم اجتماعی و رمانتیسم عرفانی است که در فصل اول...

سهراب سپهری، شاعر نوپرداز و صاحب سبک معاصر، همواره از بیانی نمادین در عین حال، نامتعارف برای تبیین احوال، اشراق و شهود عارفانه‌ی خویش، بهره برده که در نوع خود، منحصر به فرد است. کلیت شعر او ترسیمِ سمبولیک و شاعرانه‌ای از عرفانی ساده و همه‌فهم بوده که از عناصر، پدیده‌ها و واژگان،به شکل متفاوت سود می‌جوید تا ناخودآگاهانه، نگاهِ خواننده را متوجه چشم‌اندازهایی تازه کند. سپهری به دلیل داشتن احوال، ذهن...

نمادپردازی نزد تی. اس. الیوت کارکرد ویژه‌ای دارد. الیوت زبان شعر را زبان ویژه‌ای می‌داند که از تناقض، طنز، ابهام، اسطوره و نماد به‌شیوه‌ای بهره می‌جوید که تصویری عینی و محسوس به‌دست دهد. این شیوه، همان کاربرد نماد در قالب نظریه به‌هم‌پیوستگی عینی است که نخستین‌بار، او آن را مطرح کرد. این نظریه ابعاد گوناگون دارد. جنبه نخست آن به شخصیت‌زدایی شاعر مربوط است که اساس و پایه مکتب نقد نو را تشکیل می‌...