هر منطقه ای برای توسعه و دستیابی به پایداری نیازمند برنامه ریزی و مدیریت مناسب می باشد که یکی از این راه ها سازماندهی فضایی آن منطقه می باشد در ایران هر سازمان برنامه ریزی، مدیریتی و اجرایی بنا به نیاز و ضرورت خود کشور را به مناطق مختلف تقسیم کرده است که می بایست با یکدیگر هماهنگ و منطبق باشند که البته علت عدم هماهنگی این سازمان ها با یکدیگر چالش هایی در این انطباق مشاهده می شود که نه تنها موجب...

دولت در چند دهه اخیر، با هدف تسهیل در امر برنامه ریزی توسعه و امکان کنترل بیشتر بر فضای محلّی - ناحیه­ ای سعی بر کوچک ­سازی فضاها داشته است. در راستای تحقّق چنین هدفی، اجرای راهبرد تقسیمات کشوری در دستور کار دولت قرار داشته است. هدف این مقاله، ارزیابی و تحلیل رویکرد دولت در تقسیمات کشوری و اثرات آن در نابرابری و عدم تعادل­ های شهری - ناحیه ­ای در استان خراسان شمالی است. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی...

جنوب و جنوب غربی آسیا دو منطقه‌ای که قدرت‌های جهان بیش از پنج قرن است که در تقسیمات فضای جغرافیایی آنها نقش مهمی داشته‌اند و در دوران‌های مختلف با تغییر در اهداف استراتژیک قدرت‌های جهان دچار تحولات و دگرگون‌های مهمی گردیده‌اند. زمانی این مناطق صرفاً  تحت‌تأثیر اهداف نظامی قرار داشتند و در مقاطعی جنبه‌های اقتصادی بر سرنوشت سیاسی آنها سایه افکنده است. ولی در قرن بیست‌‌ویکم به‌دلیل تحول در الگوهای ...

تقسیمات کشوری یکی از حساس ترین و مهم ترین اقدامات دولت ها در جهت مدیریت بهینه سرزمین و همگام با ان حفظ وحدت و یکپارچگی در سطوح محلی،منطقه ای و ملی به شمار می رود. دولت ها برای اداره بهتر سرزمین و قلمرو کشور و ارائه خدمات مناسب به شهروندان با توجه به 3 متغیر الگوهای حکومتی، ویژگی های فرهنگی / اجتماعی و اختصاصات فضایی به تقسیم بندی در سطح فضای ملی خود می پردازند. ترسیم مرز های رسمی به منظور سازما...

تقسیمات سیاسی فضا به روش‌‌های مختلفی مانند انتزاع، الحاق، ادغام و ارتقا در سطوح مختلف ناحیه‌‌بندی سیاسی فضای کشور دچار تغییر می‌‌شود. یکی از رایج‌‌ترین این روش‌‌ها ارتقای سیاسی فضاست. بر این مبنا تحقیق حاضر با هدف سنجش تغییرات شاخص‌‌های کیفیت زندگی بر اثر ارتقای سیاسی-اداری فضا در سطح ناحیه‌‌ای، به مطالعۀ بخش کوهسارات از توابع شهرستان مینودشت واقع در شرق استان گلستان پرداخته‌‌است. پژوهش حاضر به...

چکیده در این مقاله پس از معرفی کتاب و ذکر نقاط قوت آن در سه محور به ارزیابی آن پرداخته شده است: 1. کاستی های روش شناختی: شامل تعریف نکردن مفردات موضوع، بی توجهی به سنت معصومان، و رعایت نکردن تعادل در بحث؛ 2. کاستی های محتوایی: شامل بی دقتی در به کارگیری اصطلاحات تخصصی، بی دقتی در معادل سازی اصطلاحات تخصصی، به کاربردن اصطلاحات مبهم، استفادة کافی نکردن از منابع موجود، بی دقتی در ارجاعات و اسنادات...