گنایس های حاشیه­ی شمالی دریاچه­ی سد زاینده­رود از نظر ساختار زمین­شناسی در پهنه­ی زمین­ساختی سنندج – سیرجان قرار گرفته است. این گنایس ها همراه با توده های متابازیت و مرمرهای فنژیت دار بخشی از واحدهای فشار بالای همتافت دگرگونی شمال شهرکرد را تشکیل می دهند. از نظر کانی شناسی این سنگ ها دارای کوارتز، گارنت، فنژیت، بیوتیت، فلدسپار قلیایی، آلبیت، تورمالین و روتیل به همراه دانه­های زیرکن هستند. به من...

پهنه برشی بلطاق در استان اصفهان و در 185 کیلومتری شمال غرب شهر اصفهان قرار گرفته است. منطقه مورد تحقیق بخشی از کمربند دگرگونی سنندج- سیرجان می¬باشد که تحت تأثیر دگرشکلی های شکل پذیر و شکنا- شکل¬پذیر قرار گرفته است. سنگ شناسی غالب آنها اسلیت، شیست (گارنت مسکویت شیست، گارنت شیست، مسکویت شیست غنی از کوارتز و بیوتیت مسکویت شیست)، آمفیبولیت و مرمر می-باشد. در پهنه برشی بلطاق، چندین راندگی و دوپلکس ب...

محدوده مطالعاتی دشت رشکان در حاشیه جنوب غربی دریاچه ارومیه قرار گرفته است. این محدوده از نظر زمین شناسی در زون سنندج – سیرجان قرار گرفته است. به منظور تعیین کیفیت آب های زیرزمینی محدوده مطالعاتی رشکان، از آنالیزهای شیمیایی 11 نمونه آب های زیرزمینی، در شهریور ماه سال های 91 و 92 استفاده گردید. این آنالیزها در آزمایشگاه های شرکت سهامی آب منطقه ای استان آذربایجان غربی اندازه گیری شده و شامل پارامت...

چکیده منظقه مورد مطالعه، در 10 کیلومتری شمال شهر ازنا(استان لرستان) قرار داد. سنگ¬های دگرگونی و گرانیتوئیدی مورد مطالعه، از نظر ساختاری جزء پهنه سنندج – سیرجان(شمالی) بوده و در محل برخورد صفحه ایران با صفحه عربی قرار دارند. هدف از این مطالعه، بررسی تحولات تکتونوماگمایی پهنه سنندج - سیرجان، بررسی شرایط تشکیل گرانیتوئیدها و شرایط ترمودینامیکی تشکیل و توسعه متاپلیت¬ها و همچنین بررسی ارتباط دگرگ...

سنگ‌های ماگمایی شرق سنندج در شمال پهنه سنندج- سیرجان، بخشی از کوهزاد زاگرس، شامل چندین توده نفوذی است که در حین فرورانش روبه‌ شمال‌شرق پوسته اقیانوسی نئوتتیس به‌زیر بخش ایرانی پلیت اورازیا پدید‌آمده‌اند. از شرق سنندج تا گلالی، سنگ‌های مافیک - حدواسط به سن ژوراسیک پسین رخنمون‌هایی قابل‌توجه در توده‌های کنگره، سرنجیانه، بلبان‌آباد، قروه، شانوره و گلالی به‌خود اختصاص‌داده‌اند. این سنگ‌ها، کالک‌آلک...

گرانیت- گرانودیوریت‌های میلونیتی پهنه برشی نوغان در سنگ‌های دگرگونی جنوب‌ باختر گلپایگان با روند شمال ‌باختر- جنوب ‌خاور گسترش دارند. رخنمون‌های مختلفی از این توده میلونیتی به منظور بررسی منشأ سنگ‌های گرانیتوییدی پهنه برشی نوغان و تعیین جایگاه زمین‌ساختی آنها در پهنه‌ دگرگونی سنندج- سیرجان مطالعه شد. شواهد صحرایی، کانی‌شناسی و شیمیایی نشان می‌دهند که این گرانیتوییدهای میلونیتی، به شدت پرآلومین ...

توده گرانیتوئیدی درّه‌باغ واقع در شمال‌غرب الیگودرز، به سن ژوراسیک میانی (178 میلیون سال) با ترکیب بیشتر گرانودیوریتی در درون سنگ‌های متاپلیتی پهنه سنندج-سیرجان جای گرفته است. سازوکار جایگیری این توده برای اولین بار با روش ناهمگنی (انیزوتروپی) پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) بررسی شده است. بر اساس بررسی‎های انجام شده، مقادیر میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (Km) بر حسب µSI در واحدهای سنگی مختلف سازنده آن عبا...

هدف از مطالعات زمین شناسی مشخص نمودن لایه­ های آبدار و مخازن حوضه­ های آبریز و همچنین مشخص نمودن تکتونیک و زمین شناسی ساختمانی منطقه است. بطورکلی دشت الیگودرز و ارتفاعات جنوبی آن در محل برخورد واحد ساختمانی مهم زمین شناسی ایران قرار گرفته است. بطوری که از شمال به ناحیه سنندج، سیرجان و از جنوب غربی به اشترانکوه که جزء ناحیه خرد شده زاگرس و یا زاگرس مرتفع محدود گردیده است. با توجه به موقعیت خاص م...

فرو افتادن قطعاتی از گارنت-بیوتیت-کیانیت شیست‌های مجموعه دگرگونی قوری (بخش جنوبی زون سنندج-سیرجان، شمال­شرق نیریز) به داخل توده نفوذی تله­پهلوانی با ترکیب اولیه لوکوکوارتز دیوریت-آنورتوزیت باعث شده است تا این شیست­ها (زنولیت­ها) درجات دگرگونی مجاورتی شدیدی را در حد اواخر رخساره پیروکسن هورنفلس تحمل نموده، به میگماتیت­های فلسیک تبدیل شوند. حجم مذاب تولید شده (لوکوسوم) بر اساس مدل­بندی ژئوشیمیایی...

منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران در استان آذربایجان غربی و در جنوب غرب شهرستان خوی قرار دارد. این محدوده قسمتی از مجموعه افیولیتی خوی (مجموعه غربی) می باشد. سنگ های منطقه شامل انواع پریدوتیت سرپانتینی، متابازیک، بازیک و سنگ های مرمریتی و آهکی می باشد. با توجه به مطالعات پتروگرافی صورت گرفته بر روی پریدوتیت ها درصد سرپانتینی شدن در آن ها متفاوت می باشد و در حد پایینی رخساره شیست سبز دگرسان شد...