تاریخ گرایی نو به عنوان رویکردی که به ادبیات و تاریخ از منظری نو نگریسته و به رابطۀ متقابل تاریخ و ادبیات توجّه می کند تاکنون مورد استقبال گسترده ای قرار گرفته است، هرچند این استقبال با ابهامات و گاه کج فهمی هایی نسبت به اصول این رویکرد نیز همراه بوده است. از زمان پیدایش این رویکرد در دهۀ هشتاد میلادی تا به امروز برداشت های گوناگون و گاه متناقضی از این رویکرد عرضه شده و به نوعی می توان گفت هرکسی...

حاشیه نگاری و یادداشت نویسی بر آثار برجست? پیشینیان قدمتی دیرینه داشته و همواره مورد توجه بزرگان و دانشمندان بوده است. این گونه حواشی و یادداشت ها که در بر دارند? مطالب ارزنده و مفیدی بوده گاه به صورت اثری مستقل درمی آمده است. سید محمود فرخ خراسانی به عنوان شاعر، ادیب و محقق حوز? زبان و ادبیات فارسی در دوران معاصر به پیروی از همین سنت دیرینه به حاشیه نگاری و یادداشت نویسی بر تعدادی از آثار و کت...

ترجمه تاریخ یمینی که توسط جرفادقانی در تاریخ غزنویان بخصوص یمین الدوله محمود به فارسی برگردانده شده است، همانند متن عربی دارای نثری سنگین ، مصنوع، متکلف و فنی است تا جائیکه ممکن است خوانندگان و پژوهندگان را دچار سردرگمی و عدم درک مفاهیم آن کند و از رغبت آنان در تحقیق و مطالعه این اثر بی نظیر ادب فارسی بکاهد، لذا نگارنده بر آن شد تا نکات بغرنج این اثر را در قالب لغات، ترکیبات، اصطلاحات، اعلام اش...

چکیده ندارد.

به دنبال ابهام رفتن همیشه از سرگرمی های بشر از آغاز خلقت تا کنون بوده و شیرینی و حلاوت در کشف رازها و مبهمات،مطلبی بوده که بر دل و روح انسان ها مستولی می گشته. حال اگر این ابهام فردی باشد از تبار پیامبران، موضوع را پیچیده تر و لذت بخش تر می نماید. خضر(ع) از زمان تولد تاکنون ، رمزی است از رموز آفرینش و صحه ایست بر قدرت لایتناهی پروردگار بلند مرتبه.به دلیل شیرینی شناختش هر کسی رهسپار وادی تحقیق م...

خندیدن کنشی انسانی است که در نظام های اجتماعی و فرهنگی مختلف معنا، مصداق و شکل های بیانی و عملی متفاوتی دارد. معنای خندیدن در صورت بندی اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی در قرون میانه در قالب ادبی طنز مفهوم پردازی شده و سبک بیانی معینی یافت. بررسی مبانی و تحول این نظام معنایی در فرهنگ ادبی طنز می تواند سبب شناسایی وضعیت اجتماعی- فرهنگی جامعه اسلامی شود. از اینرو روند ساخت‏یابی و نظام‏مند شدن مفاهیم...

چکیده ندارد.

این کتاب بر مسیر ادب عربی درگذر زمانهای طولانی که از سرچشمه اش به سوی مصبش در جریان است توجه زیادی بخرج می دهد و به دوره جدید و ادب معاصرش نیز اهتمامی ویژه می ورزد. ازاینرو بر این امر به خوبی واقف است که بیشتر کتابهای تاریخ ادب عربی در اوایل قرن بیستم یا اندکی بعد به مرحله ظهور رسیدند و با توجه به زمان تالیف این کتابها، از دوره بارودی و شوقی و جبران و منفلوطی فراتر نمی روند. پس از گذشت سالیان ،...