محسن حیدری* ترجمه و نگارش: طاهره بهشتی**      این نوشتار به چند ادعا پاسخ می‌دهد: 1. شیعه و قرامطه یکی است. تنها اینان بودند که وحدت مسلمانان را خدشه‌دار کردند و حرمت حج و خانه خدا را شکستند. پاسخ این که اولاً شیعه از قرامطه اعلام برائت می‌کند. ثانیاً امویان برای سرکو...

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

تا کنون به طور دقیق وجامع آثار منبت کاری دوره تیموری بررسی نشده است وفقط گهگاهی در بعضی از کتابهای لاتین وبعضی از پایانامه ها به بخشی از این موضوع اشاره شده، به طور مثال در کتاب هنرهای ایران ، فقط دو اثر از سمرقند نام برده شده و توضیحات کامل در مورد آثار ندارد جهت رفع این خلاء مهم در منابع آثار هنری ایران لازم بود تا کلیه آثار چوبی در دسترس، دوره تیموری مورد مطالعه قرار گیرد و ویژگیهای هنری آن ...

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

نطنز ازجمله شهر هایی است که در قرون گذشته از اهمیت بسیاریبرخوردار بوده است. امروزه کثرت ابنیه و آثار معماری برجای مانده در این شهرنشانگر قدمت تاریخی آن است. در میان این آثار، ابنیه یباقی مانده از عصر شاه عباس اول صفوی نمود ویژه ای دارد. عواملی چون موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی مناسب، وجود حیات وحش متنوع، واقع شدن در همسایگی اصفهان، پایتخت صفویان، موقعیت نظامی مناسب، قرارگرفتن در مسیر دو شاهراه ...

چکیده: «مجموعه شیخ عبدالصمد» شامل مسجد ، خانقاه و آرامگاه و از جمله آثار تاریخی نطنز است که بخشی از آن مربوط به دوره دیلمی(قرن 4ه.ق) و بخش دیگر مربوط به دوره ایلخانی مغول(736-654 ه.ق) می باشد. «درب تاریخی» مسجد شیخ عبدالصمد با قدمتی بیش از 600 سال (قرن 825 ه.ق) مدخل ورودی ضلع جنوبی این مجموعه می باشد که بر اساس درودگری سنتی ایران ساخته شده و تلفیقات و الحاقات چوبی و فلزی در ساخت و تزئین آن بکا...

آرامگاه میر­زبیر، در روستای شریف­آبادِ سیرجان، دارای تزیینات گچ­بری زیبا و پر­کاری همانند؛ محراب، کتیبه­کمربندی، طاق­نماها، گوشواره­ها و ... است که تاکنون مطالعه کامل و همه­جانبه­ای در­باره­ی این اثر و هنرمند سازنده این تزیینات، صورت نگرفته است. در این پژوهش بر­آن شدیم تا به دلیل تشابه گچ­بری­های این بنا، از لحاظ ساختار، نقوش و کتیبه، با گچ­بری­های امام­زاده ربیعه­خاتون اشترجان، مسجد کوچه­میر نط...

    برخی با عنایت به آیات و احادیثی که در ذم شعر و شاعری امده است،به ویژه خواندن آن در مسجد و یا شب جمعه،آن را مکروه دانستنند و بنابراین در صدد مخالفت با شعر و شاعری برآمدند.برخی نیز از ان تبری جسته و تنها با شعر تعلیمی بسنده کردند،حال آنکه سرودن شعر از اصل حرام یا مکروه نبوده و اگر مدتی هم از آن جلوگیری شده،به سبب جریان شعر در بدگویی و غزلهای رکیک بوده است.تحقیق حاضر نشان می دهد شعر نه تنها ...