چکیده : وفور مفاهیم اخلاقی در کتاب های ادبی ، از جمله مزایای ادبیات فارسی است. مرزبان نامه و انوار سهیلی از جمله آثار تعلیمی ادب فارسی اند که در آن انواع فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی و هم چنین آیین کشورداری به گونه ای غیر مستقیم بیان شده است. نویسندگان این دو کتاب سعی بر آن داشته اند تا تعالیم اخلاقی مورد نظر خود را با استفاده از اشعار فارسی و عربی و احادیث برای داشتن یک جامعه ی مطلوب و آرمانی ...

سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با پستی ها وبلندی های متعدد و فراوانی مواجه بوده است . این پستی ها و بلندی ها با توجه به شرایطحاکم بر نظام بین الملل و مقتضیات سیاسی حاکم در داخل ارزیابی می گردد . این مشخصهبارز در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمیرفسنجانی و آقای محمد خاتمی جلوه گر می باشد . لذا ما شاهد پیگیری سیاست خارجیجمهوری اسلامی ایر...

تصحیح متون و کوشش در فهم و اصلاح آن شریک شدن در تجربه و دانش گذشتگان، خدمت به آیندگان و تلاش در جهت حفظ میرات زبان و ادب فارسی است. زبانی که روزگاری از کرانه های دریای سیاه تا حدود هند و سند بدان سخن می گفتند و دانستنش را فضل و فضیلت تلقی می کردند. عیار دانش یکی از این سرمایه های گرانبهاست که در اوایل قرن یازدهم در سرزمین هند از قلم توانای ابوالفضل علامی وزیر نامدار اکبر پادشاه بابری هند پدید آ...

عیار دانش ابوالفضل ابن مبارک دکنی دومین اثر بازنویسی شده از مجموعه داستان­های کلیله و دمنه است که مؤلف بر اساس انوار سهیلی کاشفی و کلیله و دمنه نصرالله منشی گردآوردی کرده است . این اثر در هندوستان به وسیله شخصی غیر ایرانی نوشته شده است اما یکی از نمونه های پیشتاز ساده نویسی در قرن یازدهم به شمار می­رود. عیار دانش تا کنون به شکل انتقادی در ایران تصحیح و چاپ نشده است تنها یک چاپ بازاری از آن موجو...

ترور میرزا علی اصغر خان امین السلطان از پر سر و صداترین رویدادهای دوره نخست مشروطیت به شمار می رود، او که توسط محمد علی شاه از اروپا فراخوانده شده و به مقام صدارت عظمی منصوب شده بود تلاش داشت تا با ایجاد تقرفه در مجموعه مشروطه خواهان – به قول خود – به تعطیلی آن همت گمارد. در مقابل نیز عده ای از مشروطه طلبان اندیشه برکناری و یا قتل او را برنامه ریزی نموده و در نهایت به دست عباس آقای تبریزی به ای...

نام اصلی شاعر عبدالکریم و تخلص او خاکی است. نام پدرش منشی عبدالعظیم بود که به «گرانی میا» معروف شد. منشی عبدالعظیم دو پسر داشت به نام های مولوی عبدالکریم و منشی عبدالنعیم. پدرش عبدالعظیم از خانواده های شریف آن زمان بود و در دادگاه جنایی داکا به عنوان منشی (clerk) کار می کرد. مؤلف تواریخ داکا آقای رحمان علی طپش می گوید: ایشان از لباس های زیبا استفاده می کرد.