انواع فعالیت‌های ورزشی ممکن است موجب بروز پاسخ‌های مختلف سیستم ایمنی بدن انسان شوند. هدف از این پژوهش، مقایسۀ اثرات حاد سه نوع فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و موازی بر غلظت پلاسمایی اینترلوکین 10 و کورتیزول در مردان جوان فعال بود. 20 مرد جوان سالم و فعال (میانگین سنی 66/2±69/21 سال، شاخص تودۀ بدنی 89/1±92/21، درصد چربی 05/3±49/14)، به‌عنوان نمونۀ آماری این پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گ...

در راستای افزایش کارایی واکسن‌ها، استفاده از اجوانت‌ها همواره موردتوجه ایمونولوژیست‌ها بوده است. فعالیت‌های ورزشی با توجه به تغییرات ایمونولوژیکی که ایجاد می‌کنند می‌توانند به‌عنوان اجوانت واکسن برای پاسخ‌های ایمنی مؤثر باشند. در این ارتباط، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اجوانتی یک وهله ورزش استقامتی بر تولید سایتوکاین‌های اینترلوکین ـ2 و اینترلوکین ـ12 از سلول‌های طحال در مدل واکسن ویروس هرپس سی...

با توجه به تناقضات موجود در رابطه با تاثیر فعالیت بدنی منظم بر پاسخ شاخص های التهابی از جمله سیتوکین ها و پروتئین های فاز حاد و نیز تلاش محققان علوم ورزشی درصدد سوق دادن تحقیقات به سوی روش های غیرتهاجمی مانند استفاده از بزاق و با توجه به تحقیقات بسیار اندک در رابطه با اندازه گیری بزاقی شاخص های التهابی در حیطه ی ورزشی، تحقیق حاضر به منظور مقایسه پاسخ های التهابی و هورمون های استرسی سرمی و بزاقی...

مقدمه: سیتوکین ها گروهی از پروتئین ها هستند که نقش اصلی را در پاسخ های التهابی به محرک های پاتولوژی مانند التهاب و آسیب بافتی ایفا می کنند. تولید سیتوکین به وسیله‌ی دامنه‌ای از محرک های فیزیولوژیک مانند ورزش تنظیم می‌شود. به تازگی عضله‌ی اسکلتی به عنوان یک بافت درون‌ریز معرفی شده است. سیتوکین‌ها و دیگر پپتیدهای تولید، بیان و آزاد شده از تارهای عضلانی به عنوان میوکین ها شناخته می‌شوند که دارای ا...

زمینه و هدف: هورمون آیریزین با ورزش کردن، از سلول عضله آزاد شده و اثرات مفید خود را از طریق افزایش مصرف انرژی نشان می‌دهد، همچنین با توجه به خاصیت ضدالتهابی اینترلوکین - ۱۰ در پاسخ به التهاب سیستمیک، این تحقیق با هدف تعیین اثر یک دوره فعالیت تناوبی شدید بر سطوح سرمی آیریزین و اینترلوکین - ۱۰ در مردان دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۰ مرد (در محدوده سنی ۴۵-35 سال و تود...

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر حاد تمرین ترکیبی بر میزان بیان ژن اینترلوکین?1، اینترلوکین 10 و فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا در خون بیماران دیابتی نوع دو و افراد سالم بود. پروتکل تمرین ترکیبی از دو قسمت مقاومتی و استقامتی تشکیل شده بود، تمرین مقاومتی شامل چهار حرکت پرس سینه –زیربغل –اسکات و اکستنشن زانو بود. فعالیت استقامتی نیز 30 دقیقه دویدن روی تردمیل با شدت 75-70درصد hrmax بود. نمونه های خون قب...

چکیده: پیشینه تحقیق: پلی میوزیت و درماتومیوزیت بیماری های خودایمنی مزمن سیستمیک هستند که منجر به ضعف و آتروفی عضلات می شوند. معیار های اصلی تشخیص برای پلی میوزیت وجود ضعف عضلات پروکسیمال، افزایش سطح سرمی آنزیم های سارکوپلاسمی، تغییرات الکترومیوگرافی و بیوپسی عضله و در مورد درماتومیوزیت حضور جوش های هلیوتروپ یا پاپول های گوترون می باشند. همانند سایر بیماری های خود ایمنی ملکول های واسطه ی سیستم ...

  اهداف: تمرین جسمانی اثرات ضدالتهابی دارد. اینترلوکین-18، یک سایتوکین التهابی و پروتئین واکنشگرC یک پروتئین مرحله حاد است. هدف از این مطالعه، تعیین پاسخ سطوحِ در گردش اینترلوکین-18 و پروتئین واکنشگرC با حساسیت بالا به تمرین استقامتی و مقاومتی در مردان لاغر غیرفعال بود.   مواد و روش‌ها: در کارآزمایی نیمه‌تجربی در سال 1390 در شهرستان‌های بوکان و سقز، 28 مرد لاغر غیرفعال به‌روش نمونه‌گیری هدفمند ...

زمینه و هدف : ژن اینترلوکین 18 (il-18) که بر روی کروموزوم 11 قرار دارد؛ به عنوان یکی از عوامل خطر بیماری های آلرژیک شناخته شده است. این ژن عضو خانواده اینترلوکین 1 بوده که به عنوان یک عامل القاکننده ترشح اینترفورن گاما (ifn-γ) نیز شناخته می شود. همچنین il-18 به وسیله تولید ige توسط القای سنتز il-4 و il-13 در ماست سل ها، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها سبب بروز واکنش های وابسته به سلول های t کمکی نوع...

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ورزش متوسط بعد از تزریق واکسن hsv-1 بر پاسخ تکثیری لنفوسیت¬ها، تیتروایزوتایپینگ آنتی¬بادی، اینترلوکین4 و اینترفرون گاما در موش¬های ماده نژاد بالپسی بود. 75 موش ماده نژاد بالپسی به طور تصادفی در سه گروه واکسن-پنج جلسه ورزش، واکسن و کنترل (هر گروه 25 موش) قرار گرفتند. گروه واکسن-پنج جلسه ورزش بلافاصله بعد از ورزش اول واکسن دریافت کردند و به دنبال آن 5 جلسه ور...