ذکه وطز ییی اظ ش?سا? سَطی ض??بی ??ٍساضی ??از غصایی ? ح?ه?لار وکب?ضظی ی?ثبقس. ذط ب??ِ ث? ز یِ زاقش سطویجبر سغصی?ای اضظق ??س اظ ی????بی ظی?ز ف ب? ث? ح?به ی?آیس ? ثب س??? ث? فه یّ ث?ز آ ،? زض س ب? ?َ ?ب زض ز?شط? ی??ز. 70 ? 80 زض?? ? ?ّی?? ،60 ،50 ، آظ ب?یف?ب زض د?غ ? حُ ز ب?ی 40 2 ش?ط ثط طب ی?? ? یرب ز? 3 ی? یّ ش?ط ? زض ?? سیطاض ثط ض?ی ضل وبوی ذط ب??ِ / ? یه ? حُ ?ط ز? ??ای 5 زاذ ذکهو ن?ضر طٌفز. ثطای ا ??ب...

لقب (پاژنام) اسمیست غیر از نام اصلی که حاوی مدح یا ذمی باشد, مثل حکیم الممالک. لقب گذاری درایران پیش از اسلام نیز رایج بود. به عقیدهء هندوشاه نخجوانی این روش نامگذاری در دوران آل بویه و سلجوقیان در میان عربها هم رواج یافت و بعدها در ایران جانشین کینه گذاری که شیوه ای عربی بود گردید. لقب گاهی عام است وهمانند عنوان و منصب به اشخاص گوناگون داده می شو د. مانند "امیرالشعراء" و گاهی خاص است مثل "ذوال...