در تاریخ ادبیات ایران، آثاری به مقتضیات فکری و فرهنگی زمانه آفریده شده اند که می تواند در رویکردی بازخوانشی ضمن اشاره به روانشناسی فردی و اجتماعی آن عصر، حلقه هایی از جریان شناسی ادبی در تکمیل خلأهای نگرش ساختاری باشند؛ منظومة «جمشید و خورشید» سلمان ساوجی(778ه.ق)، یکی از این آثار است که با وجود غفلت محققان؛ ظرفیتهایی قابل تأمل برای تأکید بر نگرش ساختاری و شبکه ای به آثار ادبی یک دوره دارد. این ...

چکیده نمادپردازی به عنوان یک مکتب ادبی هم چون مکاتب دیگر به سرعت جای خود را در ادبیات دنیا و از جمله ادبیات فارسی باز کرد. حرکت نخستین این مکتب از فرانسه و با نمایندگی پر رنگ شارل بودلر آغاز شد. گرایش های نمادین و سمبلیک در ادبیات معاصر فارسی علاوه بر اوضاع استبدادی و وجود حکومت های دیکتاتوری و احتیاط و ترس از سانسور رسانه ای، نتیجه تلاش شاعر برای غنی کردن جوهر ادبی شعر – با ایجاد ابهام- و شرک...

محمد زهری، یکی از چهره­های شاخص شعری دردوره معاصر است. وی از جمله شاعران نو پردازی است ­که بین دهه های 1330 تا 1350 یکی از درخشان­ترین دوره­های شعر فارسی را رقم زدند، این دوره یکی از مهم ترین و شکوفاترین دوره­های شعر نو در ایران محسوب می­شود. مضامین بیشتر شعرهای او را عشق و اجتماع­ تشکیل می­دهد که بر حول محورهای فکری از جمله تنهایی، یأس و نومیدی، یافتن امید در دل نومیدی و .... می­چرخد. تأثیر رو...

این مقاله به مطالعه تطبیقی «ققنوس» و «آلباتروس» دو شعر از نیما و بودلر می پردازد. ابتدا سعی شده است به سمبولیسم این دو شاعر اشاره شود و بعد به تحلیل تطبیقی دو شعر مذکور از ابعاد مضمونی و ساختاری پرداخته می شود وبالاخره با بیان شباهتها و تفاوتهای موجود در دو شعر تاثیرپذیری نیما از بودلر نشان داده می شود.

سید علی صالحی، شناخته ¬شده¬ترین نماینده¬ی شعر گفتار است که در زبان محاوره، ظرفیت و قابلیت¬های تازه و شاعرانه¬ای را جُست¬و¬جو کرده¬است. شناختِ مناسبی که وی از زبان محاوره دارد و توفیقی که در بهره¬مندی خلاقانه از آن یافته، منجر به ارائه¬ی گونه¬ی تازه و متفاوتی از شعرِ نو شده که خواص گفتاری را به عنوان اصلی¬ترین مختصه¬ی خود، حفظ می کند. صالحی زبان عامیانه را به بستری برای کُنش¬های شاعرانه تبدیل کرده؛ ...