رساله حاضر تحت عنوان ((کارگردان و فضاسازی در تئاتر)) ضمن ارائه تعاریفی از کارگردانی، به موضوع ((فضاسازی)) و ارتباط کارگردان به عنوان مغز متفکر اجرا و رکن هماهنگ کننده می پردازد. در این راستا با پرداختن به تعاریفی از عناصر و ارکان سازنده نمایش، کیفیت تاثیرگذاری و چگونگی ایجاد فضا توسط این عناصر بررسی شده است. در این پژوهش سعی شد که ارتباط هریک از این ارکان و عناصر، بصورت مجزا بررسی و سپس تاثیر آ...

چکیده ساختار دکوپاژی سکانس پایانی فیلم های مدرن با استفاده از براکتینگ و کدهای پایانی سعی در ایجاد نوعی پی شآگاهی از پایان فیلم در ذهن تماشاگر دارد. براکتینگ با تکرار تصاویر سکانس ابتدایی در پایان فیلم و یا استفاده از تمهیدات صوتی، آغاز و پایان فیلم را در یک چارچوب قرار می دهد. کدهای پایانی نشانگر نقطه ی پایان فیلم اند و با استفاده از نمابندی و حرکات دوربین، پایان فیلم را اعلام می دارند. سی...

مورد توجه قرار گرفتن تماشاگر در تئاتر و تلاش برای به دست آوردن جایگاه حقیقی اش، حاصل دریافت های نوین و راهگشای شمار زیادی از نظریه پردازان تئاتر قرن بیستم است. بسیاری از نوآوری های این دوره بر اساس تغییر در زاویه ی دید و نسبت تماشاگران با اثر و یا جایگاه آنان شکل گرفت. بر این اساس می توان تاریخ دگرگونی های تئاتر در قرن بیستم را حول محور دگرگونی رابطه ی تماشاگر با تئاتر دانست. آگوستوبوآل به تبع ...

در این مقاله به تحلیل پدیدارهای ترس و ترس آگاهی در اندیشه مارتین هایدگر پرداخته و تلاش می گردد تا اثبات شود که این حوزه معنایی در طیفی از امر نااصیل ترس تا امر اصیل تر س آگاهی تعریف و به صورت «رویداد حقیقت» در مقام پیکار میان زمین و جهان در ساحت اثر سینمایی منکشف می گردد. هیولا، به مثابه تجسم شر و عنصر مقوّم و محوری سینمای وحشت، در جلوه های متفاوتی از پدیدار ترس تجلی می یابد. سینمای وحشت با طرح ...