موضوع پژوهش پیش رو بررسی کنایات و انواع آن در تاریخ بیهقی است. کنایه عبارت یا جمله ای است که مراد گوینده معنای ظاهری آن نباشد، امّا قرینه صارفه ای هم که ما را از معنای ظاهری متوجّه معنای باطنی کند وجود نداشته باشد. در کتب معانی و بیان، کنایه بر اساس دلالت مکنیّ به به مکنیّ ‎عنه به سه دستۀ کنایه از فعل و مصدر، کنایه از موصوف و کنایه از صفت تقسیم شده است. همچنین بر اساس قلّت و کثرت روابط بین مکنیّ‎ ...

رابطه ی بین دانش قبلی و علاقه به موضوع یک رابطه ی پیچیده ای است. اگر چه دانش و علاقه ممکن است دست به دست یکدیگر بدهند، اما لزوما مکمل یکدیگر نیستند. هدف این مطالعه تحقیق و بررسی بر تاثیر دانش قبلی و علاقه به موضوع بر عملکرد بیانی زبان خارجه است. شرکت کنندگان در این مطالعه بیست فراگیر زبان انگیسی در آموزشگاه زبان های خارجی کیش وی می باشند. بر اساس آزمون دانش قبلی و علاقه به موضوع فراگیران به چها...

الملخص إنّ البحث فی النظائر اللغویه من أهمّ العلوم التفسیریه التی یکاد یستحیل الاستغناء عنه فهماً للقرآن الکریم تعود سابقتها إلی صدر الإسلام وتناوله علماء بحثاً ودراسه سبقوا الطبرسی، أو جاؤوا بعده کما أنّه أحصیِت فیه الوجوه عدداً إلی القرن التاسع لمؤلّفات طبعت فیها. وأمّا المجمع مع توسّعه فیه فإنّه لم یستوف حقّه من هذا البحث فدراستنا هذه انطوت علی النظائر المستخدمه فی المجمع مع أشکالها ومفاهیمها المختلفه ا...

چکیده به‌موجب ماده‌ی 698 ق.م با انعقاد عقد ضمان، ذمه‌ی مضمون عنه بری و ذمه‌ی ضامن در برابر طلب‌کار مشغول می‌شود. هر چند ماده‌ی مزبور تحت تأثیر فقهای امامیه، عقد ضمان را موجب نقل ذمه دانسته ولی با توجه به فهم و چشم‌داشت عرف کنونی از ضمانت که خواهان ایفای نقش تضمینی برای آن است و نیز لزوم حمل الفاظ عقود بر معانی عرفی آن (ماده‌ی 224 ق.م) می‌توان نقل ذمه را خارج از مقتضی ذات عقد ضمان انگاشته و شر...

رساله حاضر با موضوع بررسی ایجاب و قبول در وصیت از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران، از نوع پژوهش‎های بنیادی می‎باشد، که با بکارگیری از روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه‎ای سعی در رسیدن به هدف مورد نظر را دارد. همه فقها اتفاق نظر دارند که وصیت نیازمند به ایجاب از طرف موصی می‎باشد؛ ولی در مورد قبول موصی‎له اختلاف نظر است. با توجه به بررسی‎های حاصله، مشهور فقها عقیده دارند که قبول...

با تحقیق در متون فقهی از قدما تا متأخران فقیهان امامیه به این نتیجه می‌رسیم که فقها در تعریف انفال صرفاً به ذکر برخی از مصادیق آن بسنده کرده‌اند. اشکال این نحوۀ تعریف آن است که در دورۀ معاصر و با پیدایش مصادیق نوپدید، تعریف‌های مذکور کارایی ندارند و ضرورت ذکر ضابطه برای انفال و تعریف ناظر به ملاک برای شناسایی مصادیق جدید کاملاً محسوس است. بر این اساس در مقالۀ حاضر نگارندگان به بیان تعریف انفال (ب...