معنا‌داری زبان دین در نزد ویتگنشتاین، یعنی شرکت در یک حیات و داشتن صورت زندگی. بدون «صورت حیات» و شراکت در نحوه‌ای از این صور، زبان و گزاره‌های دینی برای فرد معنای خاصی ندارند و فرد نمی‌تواند آن‌ها را درک کند. ادراک و داوری یک باور دینی، تنها در پرتو صورت حیات برای فرد امکان‌پذیر است. آن‌چنان‌که کای نیلسون در مقالة معروفش «ایمان‌گرایی ویتگنشتاینی» (1967) شرح می‌دهد، اگر به صورت حیات به‌مثابة یک...

موضوع این مطالعه، اسطوره‌شناسی عکس و سرخط اصلی روزنامه‌های سراسری کشور پس از اعلام نتیجه‌ی انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 است. رویکرد نظری پژوهش، نظریه‌ی نشانه- اسطوره‌شناختی دو مرحله‌ای بارت است. روش نمونه‌گیری، کل‌شماری تمام روزنامه‌های سراسری است که در روز اعلام نتیجه‌ی انتخابات انتشار یافته‌اند. حجم نمونه‌، 39 عکس و تیتر روزنامه است. روش تحلیل اطلاعات در سطح نشانه‌شناسانه‌ی پنج رمزگان تحلیل...

بر اساس مبانی فلسفی دکارت، انسان موجودی خود بنیاد است که حقیقت آن نفس یا، همان فکر و اندیشه است. خدا نیز در این تحلیل، همان فکر محض است که در فلسفه وی، شأن معرفت شناختی دارد و صرفاً ضامن خلق و بقای قوانین مکانیکی عالم است و به تعبیری، خود آن قوانین و خود طبیعت است. انسان در این نظام مکانیکی، ماشینی است که صرفاً روحی اضافه بر مصنوعات دارد و هم عرض سایر اشیاء، فقط مصنوع و مخلوق خداست. خدا آن را خلق...

در این مقاله، سیستمی مکانیزه جهت خودارزیابی طراحی شده و مدل خود ارزیابی به کار گرفته شده در این سیستم بر پایه ی رویکرد فرآیندگرای استاندارد ایزو 9004 :2000 ایجاد شده است. طراحی این سیستم مکانیزه با بهره گیری از رویکرد سیستم های خبره است؛ به این مفهوم که در تهیه ی سوالات ارزیابی و امتیازدهی، از دانش کارشناسان حوزه که همان سرممیزین و ارزیابان سیستم مدیریت کیفیت هستند، استفاده شده و این دانش در پا...

چکیده: در این مقاله به بررسی تغییر و تحولات واژگان دخیل عربی که در فرهنگ بزرگ سخن بسیاری از آن‌ها ذکر شده‌اند، پرداخته‌ایم. این تغییرات در سطح معنایی توصیف و طبقه‌بندی می‌شود. در حین این انتقال، تعداد زیادی از واژگان عربی با مدلول‌های اصلی و اولیة خود در زبان عربی، وارد زبان فارسی شده و در زبان مردم جاری و ساری گشته‌اند؛ اما معنا و مدلول اولیة خود را از دست داده و معنای جدیدی گرفته‌اند؛ م...

شخینا (همان سکینه) به معنای آرامش، رساننده­ی مفهوم حضور الاهی در ادبیات دینی یهودی است. در این مقاله، ابتدا تحولات معنایی شخینا از زمان نگارش تلمود توسط ربانیان یهودی تا فلاسفه­ی یهودی معاصر، بررسی شده است. در ادبیات تلمودی، شخینا گاه به معنای وجه خداوند است و گاه به جای خود خدا به کار رفته است. در حکمت الهی حسیدیزم، شخینا با مفهوم جلال الاهی یا کاود که واسطـه در آفرینش است، تطبیق معنـایی یافته...