چکیده لباس از دیرباز در زندگی بشر حضور داشته ولی در دوران معاصر علاوه بر کارکردهای سنتی ، کارکرد رسانه­ای و ارتباطی نیز پیدا کرده، به طوری که هنرمندان از آن به مثابه اثر هنری در بیان مفاهیم مورد نظر خود بسیار بهره می جویند. در ایران نیز در دهه های اخیر شاهد برگزاری نمایشگاه هایی در این زمینه بوده ایم و از آن­ا که هنرمندان فعال این رشته­ در ایران بسیار محدود می­باشند و هیچ بایگانی منسجمی از عمل...

در نتیجه انفجار اطلاعات و گسترش ارتباطات و به دنبال آن جهانی شدن در دنیای امروز که با طرح مسأله عدم قطعیت و به پایان رسیدن دوران علم زدگی دریچه­ای نو به سوی انسان امروز باز شد و همین امر آغاز عصر پست­مدرن را نوید داد. به دنبال آن هنر پست­مدرن و لباس پست مدرن (لباس مفهومی) نیز شکل می گیرد. هنرمندان پست مدرن در این زمان با استفاده از تلفیق لباس با ویژگی­های هنرهای تجسمی، حالات و صفات انسانی، حرکا...

بعد از دهۀ 60 میلادی، لباس به عنوان مفهومی هنری مد نظر قرار گرفت و هنرمندان با استفاده از تلفیق لباس با ویژگی‏های هنرهای تجسمی، حالات و صفات انسانی، حرکات اندام، و گاه توانایی‏های بازیگری، مفاهیم مورد نظر خود را به نمایش گذاشتند و از آن در قالب چیدمان، اجرا، ویدئو، عکاسی، و غیره برای خلق اثر هنری و ارتباط با مخاطبان اثر بهره جستند. هدف اصلی چنین لباس‏هایی صرفاً پوشش بدن انسان نیست، بلکه نمایش صف...

چکیده لباس از دیرباز در زندگی بشر حضور داشته ولی در دوران معاصر علاوه بر کارکردهای سنتی‌، کارکرد رسانه­ای و ارتباطی نیز پیدا کرده، به‌طوری که هنرمندان از آن به ‌مثابه اثر هنری در بیان مفاهیم مورد نظر خود بسیار بهره می‌جویند. در ایران نیز در دهه‌های اخیر شاهد برگزاری نمایشگاه‌هایی در این زمینه بوده‌ایم و از آن­ا که هنرمندان فعال این رشته­ در ایران بسیار محدود می­باشند و هیچ بایگانی منسجمی از عم...

بعد از دهۀ 60 میلادی، لباس به‌عنوان مفهومی هنری مد نظر قرار گرفت و هنرمندان با استفاده از تلفیق لباس با ویژگی‏های هنرهای تجسمی، حالات و صفات انسانی، حرکات اندام، و گاه توانایی‏های بازیگری، مفاهیم مورد نظر خود را به نمایش گذاشتند و از آن در قالب چیدمان، اجرا، ویدئو، عکاسی، و غیره برای خلق اثر هنری و ارتباط با مخاطبان اثر بهره جستند. هدف اصلی چنین لباس‏هایی صرفاً پوشش بدن انسان نیست، بلکه نمایش صف...

لباس از دیرباز در زندگی بشر حضور داشته است ولی از دهه ی 1960 میلادی به بعد است که به طور گسترده به عنوان مفهومی هنری مَد نظر قرار می گیرد. امروزه لباس علاوه بر کارکردهای سنتی خود که شامل محافظت، پوشش و زیبایی می باشند، کارکرد رسانه ای و ارتباطی نیز پیدا کرده است. از دهه ی 1960 به بعد هنرمندان از این ابزار قوی برای بیان مفاهیم و عقاید مورد نظر خود بهره جسته و از لباس در قالب چیدمان، اجرا، ویدئو، ...

ویدئوآرت در ایران به تاخیری سه دهه ای وارد شد و رویکردهای متاووتی را در ایران داشته است. این رساله بر آن است تا نخست ظهور ویدئو و یژگیهای آن را مورد بررسی قرار داده و با مطالعه آثار برتر دنیا مقایسه ای تطبیقی با آن چه در ایران برای ویدئوآرت پیش آمد را انجام دهد.ویژگیهای متفاوتی که ویدئوآرت داراست در رویکردهای متفاوتی که به آن شده است تاثیر داشته است که در این رساله بررسی شده است.