فرهنگ عامه یا فولکلور به معنای دانش عامیانه- توده مردم – است، با آن که میراث پیشینیان است، در حال حاظر جوامع امروزی نیز به شکل زنده و پویا وجود دارد. اسطوره ها، افسانه ها، باورها، قصه ها، طب عامیانه، رقص ها، ترانه ها و ضرب المثل هایی که همگی بین عوام وجود دارند، مجموعه ای از دانسته هایی هستند که از گذشته های دور، سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر به انسان های امروز رسیده اند.یکی از کارکردهای ف...

هرچند اکثر شخصیت‌ها در رمان‌های الطیب صالح رمان‌نویس سودانی برگرفته از جامعه سنتی و عربی- آفریقایی سودان است؛ کشوری که طعم بسیار تلخ استعمار انگلستان را چشیده و با گذر از این دوران شوم، مرحله پسا استعماری و پیامدهای آن را تجربه کرده و می‌کند، اما نوع نگرش الطیب صالح جدای از آفریقایی و عرب بودنش، نگرشی بشر دوستانه توأم با حس نوع‌دوستی فارغ از وابستگی به جریان‌ها و گرایش‌های سیا...

چکیده ندارد.

هر جامعه ای از مجموعه آداب و رسوم و فرهنگ خاص خود تشکیل شده است. در اقوام و ملل گوناگون برخی سنت ها وجود دارد که در مراسم خاصی همچون جشن های عروسی برگزار می شود. از آن جمله می توان به جشن عروسی در بخارا اشاره کرد که در آن، هنگام رفتن عروس به خانۀ داماد مراسم ویژ ه ای برگزار می شده است. این مراسم عبارت بودند از: حمّام بران، حنابندان، پدرآشی یا آش پدران، جامه پوشانی، دامادبران، تعامل های تگِ چیمیلی...

هرچند اکثر شخصیت‌ها در رمان‌های الطیب صالح رمان‌نویس سودانی برگرفته از جامعه سنتی و عربی- آفریقایی سودان است؛ کشوری که طعم بسیار تلخ استعمار انگلستان را چشیده و با گذر از این دوران شوم، مرحله پسا استعماری و پیامدهای آن را تجربه کرده و می‌کند، اما نوع نگرش الطیب صالح جدای از آفریقایی و عرب بودنش، نگرشی بشر دوستانه توأم با حس نوع‌دوستی فارغ از وابستگی به جریان‌ها و گرایش‌های سیا...

در این مقاله سعی شده است با بررسی دواوین شعر، به‌ویژه منظومۀ ویس و رامین، سروده فخرالدین اسعد گرگانی، آداب و رسوم ایرانی به هنگام جشن عروسی به نمایش گذاشته شود؛ آدابی که بسیاری از آنها هنوز هم در جامعه ایرانی رایج است و تغییر مذهب ایرانیان نیز تأثیری در دگرگونی یا حذف آن نداشته است، بلکه در برخی موارد احکام اسلام مهر تأییدی بر ادامه آن آداب است. جشن در ایران به دو نوع تقسیم می‌شود که عبارت است ...

در کهگیلویه، سرودها و آوازهای آهنگین و دل‌نشین با موضوعاتی مانند طول چپ (طبل چپ)، یاریار، اشعار حماسی، دی بلال،  شروه (مرثیه)، اشعار طنزآمیز، اشعار و ترانه‏های عروسی دیده می‌شود. اشعار و ترانه‏های عروسی یکی از انواع شعر غنایی می‌باشند که بیشتر بین زنان متداول است و در تمام مراحل عروسی (از خواستگاری تا زفاف)، گاه گروهی و گاه به تنهایی، به­وسیلۀ زنان، اغلب در وصف داماد، عروس، افراد خانوادۀ آن‌ها،...

یکی از قدیمی ترین رسم ها و آیین های دلپذیر شادی بخش بر پایه جشن عروسی و پیوندهای اجتماعی است . از آن میان شاهنامه فردوسی، که همه ی روایت ها و حکایت های آن مکتوب و غیر مکتوب است، شرح و تفصیل ازدواج های گوناگونی را از دوره های اسطوره ای و تاریخی ایران پیش از اسلام یعنی از پیشدادیان تا ساسانیان به دست می دهد. سیستان به عنوان یکی از کهن ترین مناطق ایران، جایگاه ویژه ای در شاهنامه فردوسی دارد و اکثر...

ترانه های عامیانه فریاد خاموش انسان هایی است؛ که خود را همگام با طبیعت نموده اند و سعی کرده اند برای پیشبرد زندگی خود مصائب و بلا های طبیعی را بردبارانه تحمل کنند . ترانه هایی که حکایت از صفا و صمیمیت و سادگی زندگی این انسان ها دارد. واسونک های این منطقه نیز این ویژگی ها را در خود دارد. ترانه های ساده و بی پیرایه ای که نشان از ساده زیستی و روحیه همیاری و همدلی مردم این منطقه دارد. این رساله ب...