ساکنان استان لرستان، به دو گویش لری بختیاری و لری فارسی و زبان لکی سخن می­گویند. لک­زبانان ساکن شمال و غرب لرستان، بسیاری از آداب و رسوم و فرهنگ خود را در قالب تک­بیتی به زبان لکی به صورت شفاهی یا کتبی بیان کرده­اند. از جملۀ این تک­بیتی­ها - که بیانگر آداب و رسوم و فرهنگ مردم این خطه است- می­توان به تک بیتی های فال «چل­سرو» و «مور» اشاره کرد. مقالۀ حاضر بر اساس منابع کتابخانه­ای و به شیوۀ توصیف...

زن و خویشکاری های او، یکی از موضوعات مهم و دقیق مباحث اسطوره شناسی و حماسی است، به گونه ای که کارل گوستاو یونگ، زن – مادر را یکی از کهن الگوهای خود معرّفی کرده است. در اساطیر ایران و جهان، زنان نقش های مختلف و متعدّدی دارند که بر اساس جوامع و فرهنگ های آن ها، گاهی این نقش ها با یکدیگر تفاوت دارند. خویشکاری های زنان در اساطیر، به شکل خویشکاری های الهه ها و ایزدبانوان به منصه ظهور در می آید و در حم...

گفتارِ حاضر نتیجۀ تأملی بر دو متن، از متن های مانوی به زبان های پارسی میانه و پهلوی اشکانی (پارتی)[1] است. متنِ نخست به زبانِ پارسی میانه، تمثیلی دربارۀ گناهِ مویه و زاری، و آزاری است که دراثرِ آن به روحِ مرده می رسد. متن دوم به زبانِ پارتی، و دربارۀ رویدادی در یکی از سفرهای مانی است.  این متن که در گروه بندیِ متن های تاریخی قرار دارد، به نوعی با متنِ تمثیلیِ نخستین درارتباط است و ظاهراً شخصیت های واحدی د...

گفتارِ حاضر نتیجۀ تأملی بر دو متن، از متن‌های مانوی به زبان‌های پارسی میانه و پهلوی اشکانی (پارتی)[1] است. متنِ نخست به زبانِ پارسی میانه، تمثیلی دربارۀ گناهِ مویه ‌و زاری، و آزاری است که دراثرِ آن به روحِ مرده می‌رسد. متن دوم به زبانِ پارتی، و دربارۀ رویدادی در یکی از سفرهای مانی است.  این متن که در گروه‌بندیِ متن‌های تاریخی قرار دارد، به‌نوعی با متنِ تمثیلیِ نخستین درارتباط است و ظاهراً شخصیت‌های واحدی ...

در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...

در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...

بررسی و تحلیل آفرینش‏های ادبی و هنری از دیدگاه روان‏شناسی، بسیاری از ویژگی‏های روحی و ذهنی آفرینندگان آن‏ها را آشکار می‏کند و ناگفته‏های دنیای ذهنی آن‏ها را روشن می‏سازد. در واقع روان‏شناسی به دنبال آن است که از گفته‏ها به ناگفته‏ها برسد. در این گفتار بر آنیم تا مرثیه‏های خنساء، شاعره دوران پیش از اسلام، را از دیدگاه روان‏شناسی مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. سوگ سروده یکی از درون‏مایه‏های شعری ر...

بررسى و تحلیل آفرینش‏هاى ادبى و هنرى از دیدگاه روان‏شناسى، بسیارى از ویژگى‏هاى روحى و ذهنى آفرینندگان آن‏ها را آشکار مى‏کند و ناگفته‏هاى دنیاى ذهنى آن‏ها را روشن مى‏سازد. در واقع روان‏شناسى به دنبال آن است که از گفته‏ها به ناگفته‏ها برسد. در این گفتار بر آنیم تا مرثیه‏هاى خنساء، شاعره دوران پیش از اسلام، را از دیدگاه روان‏شناسى مورد بررسى و تحلیل قرار دهیم. سوگ سروده یکى از درون‏مایه‏هاى شعرى ...

در فرهنگ ها نوحه به معنی « بیان مصیبت ، گریه کردن به آواز بلند (غیاث اللغات). آواز ماتم ، شیون (آنندراج ). زاری ، ناله ، فریاد و فغان (ناظم الاطباء). ندبه ، مویه ، مویه گری ، زاری بر مرده ... شعری که در ماتم و سوگواری با صوت حزین و ناله وزاری می خوانند (ناظم الاطباء). اعم از سوگواری برای کسی که تازه مرده یا برای امامان شیعه (فرهنگ فارسی معین). » (دهخدا) آمده است . نوحه و نوحه سرایی به قولی ق...

در ایران باستان نیز همانند همه ی ملت ها مرثیه سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می کردند، بر خاک می افتادند، موی و روی خود را می کندند و جامه بر تن را چاک می زدند. آیین ه...