انتقاد پرآوازه ی افلاطون از شعر در اصول شهروندیک (πολιτεια)، آنچنان تند، پُرـتاخت و دستگاهمندانه است که بیشتر پژوهشگران را بر آن داشته است تا نگرگاههایی که در ایون، آپولوگیا، پروتاگوراس، درباره ی «پویسیس» (ποίησις) پیش نهاده می شود را تنها پیش آگهی و بستری برای آن بیانگارند. و این به رغم آن است که بخشبندی ی ولستوس (vlastos) از اثرهای افلاطونی (به دویگوییهای اوّلیّه ی سقراطی، و دویگوییهای پخته ی اف...

نویسنده با یادآوری نزاع قدیمی الاهیات و ریاضیات در تاریخ معرفت، تفکیکی نو در جامعه‌شناسی توسعه مطرح و نحوه نگاه به امر توسعه را در دو سنّت «ریاضیات توسعه» و «الاهیات توسعه» گونه‌بندی کرده است. وی در ادامه ضمن شرح ماهیت معرفتی ریاضیات توسعه و نقد نارسایی‌هایش، بر آن است که تاریخ ذهنیت توسعه (به مثابه تاریخ جستجوی یک وضعیت زیستی ممکن بهتر برای انسان در جهان) پیش از «عقل ریاضی مدرن» همواره تحت تاثی...