قافیه، در شعر مانند قلب در تن آدمى است. اگر قافیه شعرى درست و سالم باشد، آن شعر زنده مى‏ماند. شعراى قصیده‏پرداز ما در دوره خراسانى توانسته‏اند با نوآورى و ابتکار در قافیه، ارزش هنرى و ادبى قصاید را آشکار کنند. در این مقاله پس از بررسى سیزده‏هزاروهفتصدوچهل‏وسه قافیه در قصاید شعراى بزرگى چون: رودکى، عنصرى، فرّخى و منوچهرى به بررسى جنبه‏هاى موسیقایى، صنعت‏گرى و نوآورى‏هاى قافیه پرداخته شده و جلوه‏...